
چگونه تاییدیه روانشناس را در روند اخذ مجوز به دست آوریم؟
نویسنده: سعید.ش
🔻فایل پیدیاف این مقاله را از طریق لینک زیر دانلود نمایید.
بسیاری از افراد ترنسی که میخواهند در کشور ایران برای اخذ مجوز تصدیق جنسیت اقدام کنند، از این موضوع نگران هستند که مبادا نتوانند تاییدیه رواندرمانگر را بدست آورده و مجوز لازم را برای انجام اقدامات پزشکی و قانونی مورد نیاز خود کسب کنند.
پیشتر در مقاله دیگری درمورد پروسه اخذ مجوز تصدیق جنسیت در ایران توضیح دادیم، و اشاره کردیم که روند اخذ مجوز در ایران از هیچ قانون واحد و چهارچوب مشخصی پیروی نمیکند، طبق استانداردهای روز دنیا انجام نگرفته، و گاهی در برخی مراکز جنبه سلیقهای و فردی نیز پیدا میکند.
واقعیت این است که ترنس بودن نیازی به تایید و تصویب هیچ فردی ندارد؛ هر فردی که خودش را به عنوان ترنس هویتیابی میکند ترنس است.
اما افرادی که ناچار هستند پروسه اخذ مجوز را طی کنند، لازم است به عنوان یک بخش از این پروسه، تاییدیه رواندرمانگر مورد تایید پزشکی قانونی را نیز بدست آورند تا اجازه دسترسی به خدمات پزشکی مورد نیازشان را کسب کنند.
در این مقاله چند نکته مهم را بیان میکنیم که با بهکارگیری آنها میتوانید شانس خود را برای کسب تاییدیه رواندرمانگرتان افزایش دهید. پس با ما همراه باشید.
⚫️1. آگاه، واقعبین و منطقی باشید
آگاه بودن، واقعبین بودن، و منطقی بودن سه مهارت بسیار مهم و سه راس مثلثی هستند که در طول تمام پروسه ترنزیشن به کمکتان میشتابند.
در جلسه ملاقات با رواندرمانگر نشان بدهید که فردی آگاه هستید. چگونه؟ پیش از اینکه به رواندرمانگر مراجعه کنید، با مطالعه منابع معتبر سطح دانش و اطلاعات خودتان را پیرامون مسائل مربوط به افراد ترنس، هویتهای جنسیتی، ملال جنسیتی، اقدامات پزشکی و … بالا ببرید و به رواندرمانگر نشان بدهید که اگر تصمیم گرفتهاید قدم در پروسه اخذ مجوز بگذارید، تصمیمتان کاملاً آگاهانه بوده و از جزئیات مراحل پیشِ رویتان باخبر هستید، نکات مثبت و منفی را برای خودتان سنجیدهاید، و در نهایت تصمیم گرفتهاید که قدم در این پروسه بگذارید.
به رواندرمانگر نشان بدهید فردی واقعبین و مسئولیتپذیر هستید. چگونه؟ از مزایا و معایب مراحلی که تصمیم گرفتهاید انجام دهید صحبت کنید. مثلاً میتوانید بگویید: «من واقعاً به هورمون درمانی نیاز دارم. درست است که شاید سالها طول بکشد تا هورمونها تاثیراتی را که به آنها نیاز دارم روی بدنم اعمال کنند، اما میدانم که برای شادی و سلامتیام به هورمون درمانی نیاز دارم. میخواهم زیر نظر پزشک هورمون مصرف کنم و مسئولیت انتخابم را هم میپذیرم.»
و سرانجام، به رواندرمانگر نشان بدهید که فردی منطقی هستید. چگونه؟ از مراحل مختلف زندگیتان و تصمیمهایی که درمورد پروسه ترنزیشنتان گرفتهاید با او صحبت کنید. از مراحل مختلفی که برای خودشناسی طی کردهاید صحبت کنید، و توضیح بدهید که چگونه به این نتیجه رسیدهاید که نیاز به قدم گذاشتن در مسیر ترنزیشن دارید.
مثلاً میتوانید بگویید: «سفر خودشناسی من از جایی شروع شد که متوجه شدم مانند بقیه همسنوسالهایم نیستم. همیشه احساس میکردم متفاوت هستم. تا اینکه واژه ترنس را شنیدم و راجع به آن تحقیق و مطالعه کردم. مدتها با خودم در کشمکش بودم که آیا ترنس هستم یا نه؟ چون احساس میکردم اگر ترنس بودنم را بپذیرم، مسیر سختی پیش روی خود دارم. در نهایت تصمیم گرفتم ابتدا هزینههای کافی را برای احتمالات پیشِ رو پسانداز کنم، و سپس درمورد مسیر پیشِ رویم تحقیق و مطالعه کردم، و سرانجام مسئولیت تمامی خوشیها و ناخوشیهای این مسیر را پذیرفتم. ترنس بودن هویت من است، هویتی که توانستم به کمک آن خودم را بهتر بشناسم و احساس آرامش کنم.»
مطمئن باشید که در جلسه ملاقات با رواندرمانگر، هر چقدر منطقیتر، آگاهتر، مسئولیتپذیرتر، و واقعبینتر باشید، بسیار راحتتر میتوانید جلسات رواندرمانی را سپری کرده و تاییدیه روندرمانگر را بدست آورید.
⚫️2. از طرحها و برنامههایی که برای آیندهتان دارید صحبت کنید
یکی دیگر از نکات مهمی که لازم است به آن توجه داشته باشید این است که در جلسه ملاقات با رواندرمانگر، تلاش کنید درمورد طرحها و برنامههایی که برای زندگیتان دارید صحبت کنید. اینگونه در نظر رواندرمانگر، فردی بابرنامه و هدفمند جلوه میکنید که دقیقاً میداند دارد در چه مسیری قدم میگذارد.
مثلاً میتوانید بگویید: «تصمیم دارم بعد از تکمیل کردن پروسه ترنزیشنم، ادامه تحصیل بدهم. ملال جنسیتی و احساس ناراحتی که از جسم و زندگی کنونیام دارم، باعث شد تا نتوانم آنگونه که باید از استعدادها و تواناییهایم در جهت رشد و پیشرفت شخصی و تحصیلیام استفاده کنم. قصد دارم بعد از طی کردن مراحل تصدیق جنسیت و رسیدن به آرامش درونی، مهارتهای جدید یاد بگیرم، وارد بازار کار شوم، و برای خودم و جامعه فرد مفیدی باشم.»
⚫️3. جدی و قاطع، و در عین حال مهربان و دوستانه باشید
یکی دیگر از نکات مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که در جلسه ملاقات با رواندرمانگر، به عنوان فردی جدی و قاطع، و در عین حال مهربان و دوستانه ظاهر شوید.
موقعی که دارید درمورد تجربیات زیستهتان صحبت میکنید، با رواندرمانگر تماس چشمی برقرار کنید، سعی کنید حرکات اضافی دست و پایتان را تا حد امکان کاهش دهید، موقع نشستن روی صندلی حالت خمیده به خود نگیرید و صاف بنشینید، و در حین صحبت آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید.
اگر بیان کردن تجربیات گذشتهتان برایتان آسان نیست، حتماً این موضوع را با رواندرمانگرتان در میان بگذارید. حتماً با خودتان کمی آب آشامیدنی داشته باشید تا در صورت نیاز، بتوانید کمی آب بنوشید و آرامش خود را حفظ کنید.
هر چقدر آرامتر، متینتر، با اعتمادبهنفستر، جدیتر و در عین حال دوستانهتر به نظر برسید، بیشتر جدی گرفته میشوید و شانستان برای اخذ تاییدیه روانشناس بیشتر میشود.
⚫️4. از بیان کردن حرفهای نامربوط به جلسه، تهدید به خودکشی، فریاد کشیدن و … جداً خودداری کنید
متاسفانه یکی از شگردهای رواندرمانگرهای ایران برای «تشخیص» ترنس بودن یا نبودن افراد، پیروی از رویکرد «دروازهبانی» است. رویکرد دروازهبانی یا غربالگری، اینگونه است که اجازه دسترسی به خدمات مورد نیاز (در اینجا، اقدامات پزشکی) به افراد متقاضی (در اینجا، افراد ترنس) داده نمیشود، مگر اینکه این افراد از پروسه غربالگری مورد تایید فرد «دروازهبان» (در اینجا رواندرمانگر) با سربلندی بیرون آیند!
این رویکرد سالهاست که در بسیاری از کشورها منسوخ اعلام شده است.
با توجه به این موضوع، این نکته را گوشهٔ ذهنتان داشته باشید که شاید در جلسات اولیه رواندرمانی نه تنها هویت جنسیتیتان تایید و تصدیق نشود، بلکه با حجمی از انکارهای رواندرمانگر نیز مواجه شوید، به گونهای که خود را در شرایطی احساس کنید که گویا ناچار هستید هویتتان را برای روندرمانگر «اثبات» کنید.
در چنین شرایطی، خیلی آسان است که از کوره در بروید، فریاد بکشید، یا خودتان را در مقابل رواندرمانگر تهدید به خودزنی یا خودکشی کنید تا بلکه حقانیت حرفهایتان را به او اثبات کنید! اما اگر میخواهید تاییدیه رواندرمانگر را بدست آورید، لازم است بدانید که این راهش نیست.
روش درست برای مقابله با انکارها و رویکرد دروازهبانی رواندرمانگر اینگونه است که: یک. آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید، دو. با رواندرمانگر همدردی کنید و مابین حرفهایتان منسوخ شدن و آسیبزا بودن این رویکرد را نیز به او یادآوری کنید، و سه. خودتان را تحت فشار نبینید و تقلا نکنید. یادتان باشد که این یک تست و آزمایش است که باید با زیرکی و اعتمادبهنفس از آن سربلند بیرون بیایید.
مثلاً در پاسخ به انکارها و زیر سوال بردنهای رواندرمانگرتان، میتوانید اینگونه بگویید که:
«کاملاً درک میکنم که هدفتان خیر است و میخواهید مطمئن شوید که چقدر از گفتههایم مطمئن هستم تا اگر قدم در مسیر ترنزیشن گذاشتم، احیاناً پشیمان یا سرخورده نشوم. خود من هم بارها همین سوالات را از خودم پرسیدهام تا به خودشناسی رسیدهام. اما رویکرد انکار و غربالگری سالهاست که در بسیاری از کشورها منسوخ اعلام شده و کمکی به سلامت روان یا خودشناسی افراد ترنس نمیکند. من پیش از مراجعه به شما، درمورد مراحل مختلف ترنزیشن تحقیق کردهام و مسئولیت انتخابهایم را میپذیرم. بنابراین خوشحال میشوم به جای تلاش برای انکار کردن هویت من، بیاییم درمورد واقعیتهای این پروسه صحبت کنیم.»
همچنین یادتان باشد که رواندرمانگر اصلاً اجازه ندارد که بخواهد بدن شما (از جمله سینه یا ناحیه تناسلی شما) را معاینه یا لمس کند. بنابراین به هیچ عنوان خود را تحت فشار نبینید که برای «اثبات» راستی گفتههایتان به رواندرمانگر، به هر درخواستی پاسخ مثبت دهید! اگر معاینه بدن جزء پروسه مجوز شهر محل سکونتتان باشد، پزشک مربوطه این کار را انجام داده و به شما تاییدیه میدهد، نه رواندرمانگر یا سکسولوژیست!
و مورد دیگر اینکه، هیچگاه سعی نکنید با قضاوت کردن یا زیر سوال بردن هویت دوستان ترنستان، هویت خودتان را معتبرتر جلوه دهید! اگر در مقابل رواندرمانگر، دوستان ترنس خود را «ترنسنما» بخوانید، عملاً دارید به همین رویکرد غلط دروازهبانی که گریبانگیر خودتان هم شده دامن میزنید، و به رواندرمانگر هم این اجازه را میدهید که طبق سلیقه خودش، شما و دیگر افراد ترنس را بهراحتی قضاوت کند!
بنابراین دوستان ترنستان را تحت هیچ شرایطی قضاوت نکنید، و اگر رواندرمانگر در مقابل شما دوستان ترنستان را قضاوت کرد نیز، از دوستان خود دفاع کنید و با رویکرد غلط قضاوت و دروازهبانی مقابله کنید.
⚫️5. درمورد روابط جنسی کمتر صحبت کنید و تمرکزتان را روی «ملال جنسیتی» بگذارید
همانطور که احتمالاً میدانید، وظیفه رواندرمانگر در اصل «تشخیص» ملال جنسیتی شماست؛ یعنی رواندرمانگر میخواهد ببینید که تا چه اندازه تمایل به زیستن در نقش جنسیت صحیح خود، و انجام اقدامات پزشکی و قانونی دارید.
پروسه رواندرمانی در ایران همچنان براساس مقیاس منسوخ شده هری بنجامین صورت میگیرد؛ در این مقیاس، دکتر هری بنجامین هویت جنسیتی افراد را با نوع گرایش جنسی و تمایلات جنسی آنها طبق دیدگاه دگرجنسگرامحوری پیوند زده بود. به این معنا که با توجه به این مقیاس، افراد «ترنسکشوال» در صورتی «واقعی و معتبر» محسوب میشدند که «کاملاً دگرجنسگرا» باشند؛ یعنی زنان ترنس در صورتی ترنس واقعی محسوب میشدند که نسبت به مردان کشش جنسی داشته باشند، و بالعکس.
با این اوصاف، بهتر است در جلسه رواندرمانی تمرکزتان را روی «ملال جنسیتی» و مواردی که تا به اینجای مقاله مطرح گردید معطوف کنید، و کمتر درمورد روابط جنسی یا گرایش جنسیتان صحبت کنید.
داشتن روابط جنسی متعدد و با آبوتاب تعریف کردن آنها، شما را در چشم رواندرمانگر «معتبرتر» جلوه نمیدهد! بنابراین از بیان جزئیات غیرضروری و غیرمرتبط به جلسه خودداری کنید و محوریت گفتگویتان را حول موضوع اصلی جلسه، یعنی ملال جنسیتی و پروسه ترنزیشن متمرکز کنید.
⚫️6. پوشش یا آرایش اغراقگونهای نداشته باشید
یکی دیگر از نکات مهمی که لازم است به آن توجه داشته باشید این است که با پوشش یا آرایش اغراقگونهای در جلسه رواندرمانی ظاهر نشوید، و صرفاً تلاش کنید پوشش آراسته و مرتبی داشته باشید. پوشش اغراقگونه، شما را در چشم رواندرمانگرتان «معتبرتر» جلوه نمیدهد، و این احتمال نیز وجود دارد که از نظر رواندرمانگر فردی «مبدلپوش» به نظر آیید.
🔻سوالی که برای بسیاری از افراد ترنس پیش میآید این است که: آیا بهتر است در جلسات رواندرمانی با پوشش منطبق با هویتمان حضور پیدا کنیم یا با پوشش منطبق با شناسنامهمان؟
واقعیت این است که هیچ پاسخ درست یا مشخصی برای این پرسش وجود ندارد. در حالت کلی، اگر قبل از مراجعه به رواندرمانگر با پوشش منطبق با هویتتان در جامعه تردد میکردهاید، میتوانید با همان پوشش در جلسات رواندرمانی نیز شرکت کنید و به رواندرمانگر توضیح بدهید که برای خودشناسی بیشتر و همینطور تسکین ملال جنسیتیتان، نیاز مبرمی به تغییر پوشش داشتهاید.
اگر هم تا به حال با پوشش منطبق با هویتتان در جامعه حضور نداشتهاید و هیچ تجربهای در این زمینه ندارید، میتوانید با همان پوشش منطبق با شناسنامهتان در جلسات رواندرمانی حضور پیدا کنید و به رواندرمانگر توضیح بدهید که به دلیل سختگیری خانواده، ترس از آسیب جانی و مزاحمت، یا به خطر افتادن موقعیت شغلی یا تحصیلیتان (یا هر دلیل دیگری که دارید) فعلاً نتوانستهاید با پوشش منطبق با هویتتان در جامعه حضور پیدا کنید، اما نیاز مبرمی به تغییر پوشش در خود احساس میکنید.
در صورت تمایل میتوانید از رواندرمانگر بخواهید مجوز تغییر پوشش به شما بدهد؛ یعنی روی کاغذ سربرگدار با خودکار بنویسد که شما تحت رواندرمانی هستید و تغییر پوشش جزء مراحل رواندرمانیتان بوده، سپس مهر و امضا کند تا در صورتی که در جامعه مشکلی قانونی برایتان پیش آمد، بتوانید با نشان دادن این برگه علت تغییر پوششتان را توضیح دهید. رواندرمانگر ممکن است قبول کند که برایتان نامه تغییر پوشش بنویسد، و ممکن است از این کار خودداری کند. در هر صورت میتوانید شانستان را امتحان کنید.
سعی کنید با کلیشههای جنسیتی نیز مقابله کنید و برای رواندرمانگرتان توضیح بدهید که ترنس بودن ارتباطی به پوشش، علایق، و سلیقه افراد ندارد. همانطور که زنان غیرترنس ممکن است به شغل مکانیکی علاقه داشته و از موی بلند بیزار باشند، زنان ترنس هم میتوانند با کلیشههای جنسیتی منطبق نباشند! یا همانطور که بعضی از مردان غیرترنس ممکن است علاقه به آرایش کردن داشته باشند، مردان ترنس هم میتوانند پوشش خود را به هر صورتی که مایل هستند انتخاب کنند، و کلیشههای جنسیتی تعیینکننده هویت افراد نیستند.
⚫️7. تا قبل از اخذ مجوز، هورمون مصرف «نکنید».
یکی از مراحلی که طی پروسه اخذ مجوز تصدیق جنسیت در بسیاری از شهرها انجام میگیرد، آزمایش کاریوتایپ، آزمایش هورمونی، و سونوگرافی است. در بیشتر مواقع، پزشکی قانونی یا رواندرمانگر از مراجعهکننده میخواهند که این سه آزمایش را انجام داده و نتیجهاش را ارائه کنند.
هدف از انجام این سه آزمایش این است که تعیین کنند ترنس بودن و ملال جنسیتی مراجعهکننده، در اثر تفاوتهای کروموزمی (که با تست کاریوتایپ مشخص میشود)، عدم تعادل هورمونی (که با تست هورمونی مشخص میشود)، یا تفاوت در اندامهای بدن (که با سونوگرافی مشخص میشود) نبوده باشد!
بنابراین اگر افراد ترنس قبل از اخذ مجوز اقدام به مصرف هورمون کنند، تاثیر هورمونها در ظاهر آنها و نتیجه تست هورمونی آشکار میشود. همین مسئله ممکن است بعضی از افراد ترنس را با مشکل مواجه کند، بهطوریکه رواندرمانگر اینگونه تشخیص دهد که فرد مراجعهکننده بهخاطر تاثیرات داروهای هورمونی است که میخواهد قدم در پروسه ترنزیشن بگذارد!
گاهی در بعضی از شهرها، افراد ترنسی که خودسرانه اقدام به هورمون درمانی کردهاند را ملزم میدانند تا به پزشک غدد مراجعه نموده و تحت پروسه هورمون درمانی منطبق با شناسنامهشان قرار گیرند تا تاثیر داروهای هورمونی که خودسرانه مصرف کردهاند خنثی گردیده و بتوانند با آگاهی بیشتری برای قدم گذاشتن یا نگذاشتن در مسیر ترنزیشن تصمیمگیری کنند!
گاهی در بعضی از شهرها نیز چنین پروسهای انجام نمیگیرد، و هورمون درمانی خودسرانه تاثیر منفی خاصی روی پروسه اخذ تاییدیه رواندرمانگر و پزشکی قانونی نمیگذارد.
در حالت کلی بسیار بهتر است که قبل از اخذ مجوز، هورمون مصرف نکنید. چون مصرف هورمون قبل از مجوز علاوه بر مشکلاتی که ممکن است در پروسه اخذ مجوز برایتان ایجاد کند، ممکن است شرایطتان را لحاظ خانوادگی و اجتماعی نیز پیچیدهتر کند.
وقتی هورمون مصرف میکنید، تاثیرات هورمون بهتدریج روی بدنتان آشکار میشود. حالا فکرش را بکنید بدون مجوز و بدون مدارک شناسایی منطبق با هویتتان، چگونه میخواهید در جامعه حضور پیدا کنید؟ اگر دانشجو، دانشآموز، یا شاغل باشید، با مشکلات بهمراتب بیشتری مواجه میشوید.
علاوه بر مسائل فوق، بهندرت ممکن است پزشک هورمون و غدد مجربی حاضر شود بدون مجوز رسمی از دادگاه برایتان هورمون تجویز کند. و همانطور که احتمالاً میدانید، هورمون درمانی خودسرانه ممکن است عوارض جسمی یا حتی روانی برایتان به بار آورد و وضعیتتان را از اینی که هست سختتر کند.
بنابراین کمی دندان روی جگر بگذارید، اول مجوز بگیرید، و بعد تا هر چند سال که دوست داشتید زیر نظر پزشک هورمون مصرف کنید.
⚫️8. تجربیات سایر افراد ترنسی که به تازگی در شهر محل سکونتتان مجوز گرفتهاند را بشنوید، اما داستان زندگی آنها را تقلید نکنید و «کلیشهای» نباشید
در شرایطی که هیچ قانون واحد و از پیش تعیینشدهای برای صدور مجوز تصدیق جنسیت در ایران وجود ندارد، تنها تجربیات سایر دوستان ترنستان که این مسیر را پیمودهاند برایتان راهگشا بوده و مسیری که پیش رو دارید را برایتان روشنتر میسازد.
بسیار عالی است که قبل از مراجعه به رواندرمانگر، تجربیات افراد ترنسی که پیش از شما به رواندرمانگر مورد نظرتان مراجعه کردهاند را بشنوید تا بتوانید با آگاهی بیشتری رواندرمانگر مورد نظرتان را از بین رواندرمانگرهایی که پزشکی قانونی به شما معرفی کرده است انتخاب نموده و خودتان را برای جلسات رواندرمانی آماده کنید.
اما نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید، این است که سعی نکنید تجربه زیسته خودتان را با تجربه زیسته افراد ترنسی که بهتازگی مجوز گرفتهاند منطبق کنید! مثلا اگر دوست ترنستان به رواندرمانگر گفته که از دوران کودکی رفتارهای خشن و پسرانه داشته، قرار نیست شما هم عین جملات دوستتان را تکرار کنید تا نتیجه بگیرید!
یادتان باشد رواندرمانگرها قبل از شما شاید با دهها یا حتی صدها فرد ترنس دیگر سروکار داشتهاند، و بهراحتی میتوانند تجربیات زیسته «کلیشهای» را از تجربیات زیسته منحصربهفرد و بکر افراد تشخیص دهند! بنابراین اینگونه تصور نکنید که با بازگو کردن داستان تکراری و کلیشهای «از بچگی اسباببازی پسرانه را پس میزدم و عروسک میخواستم، لوازم آرایشی مادرم را استفاده میکردم و غیره و غیره» میتوانید به طور حتم تاییدیه رواندرمانگر را بدست آورید!
گاهی اصرار بیش از حد روی دوران کودکی، باعث میشود تا رواندرمانگر اینگونه بیاندیشد که شاید به خاطر اجبار والدین یا تاثیر محیط یا انتظارات اجتماعی است که تصور میکنید باید قدم در مسیر ترنزیشن بگذارید!
بنابراین از کلیشهها دوری کنید، واقعبین و منطقی باشید، تجربیاتتان را با استدلال برای رواندرمانگر توضیح بدهید، خودتان را تحت فشار نبینید، و مطمئن باشید همهچیز خوب پیش خواهد رفت.
🔻اگر رواندرمانگرتان فردی ترنسستیز است، یا درخواستهای نامتعارفی مثل بستری شدن در آسایشگاه روانی، درمان با هیپنوتراپی، اسکن مغزی، لمس بدن و غیره دارد …
گاهی بعضی از افراد ترنس، به رواندرمانگرهایی برخورد میکنند که آشکارا ترنسستیز هستند. این نوع رواندرمانگرها به طور کلی وجود افراد ترنس را قبول ندارند، ترنس بودن را اختلال و بیماری قابل درمان میدانند، افراد ترنس را با الفاظ تحقیرآمیز خطاب میکنند، افراد ترنس را منحرف جنسی یا بدبخت و قابل ترحم میدانند، یا تلاش میکنند بیدلیل در مسیر اخذ مجوزتان سنگاندازی کنند.
بعضی از رواندرمانگرها نیز ممکن است درخواستهای نامتعارفی مانند درمان با هیپنوتراپی، انجام اسکن مغزی برای «تشخیص» ترنس بودن، بستری شدن در آسایشگاه روانی، تجویز داروهای ضدجنون، درخواست معاینه و لمس اندامهای بدن، و غیره و غیره از شما داشته باشند.
اگر با چنین رواندرمانگرهایی مواجه شدید، ابتدا پیش از هر چیز اطمینان حاصل کنید که روندرمانگر مورد تایید پزشکی قانونی شهر محل سکونتتان باشد! بسیاری از رواندرمانگرهایی که ادعاهای اینچنینی دارند، ممکن است مورد تایید پزشکی قانونی نباشند.
معنایش این است که حتی اگر موفق به اخذ تاییدیه از این رواندرمانگرها شوید نیز، تاییدیه آنها از نظر پزشکی قانونی فاقد اعتبار لازم است. بنابراین پیش از مراجعه به رواندرمانگر حتماً اسامی رواندرمانگرهای مورد تایید را از پزشکی قانونی شهر محل سکونتتان جویا شوید و در زمینه انتخاب رواندرمانگر دقت و حساسیت لازم را به خرج دهید.
دقیقاً همین جاست که استفاده از تجربیات افراد ترنس به کمکتان میشتابد! همانطور که بالاتر نیز اشاره کردیم، حتماً لازم است پیش از انتخاب رواندرمانگر، تجربیات افراد ترنسی را که پیش از شما به رواندرمانگر مورد نظرتان مراجعه کردهاند جویا شوید.
اگر رواندرمانگر ترنسستیزی که به او مراجعه کردهاید مورد تایید پزشکی قانونی هم است، میتوانید درخواست کنید و به رواندرمانگر دیگری که مورد تایید پزشکی قانونی باشد مراجعه کنید.
اما اگر به طور کلی پروسه اخذ مجوز شهر محل سکونتتان سختگیرانه و سلیقهای است، یا میتوانید از شهرهای اطراف اقدام کنید، یا اینکه با سایر افراد ترنسی که مانند خودتان در این پروسه هستند آشنا شوید، و تلاش کنید همدیگر را از لحاظ روانی حمایت کنید تا بتوانید با سختیهای راه کنار آمده و پروسه اخذ مجوز را باموفقیت به سرانجام برسانید.
🔰به عنوان نکته پایانی مقاله؛ تلاش کنید در مسیر اخذ مجور تصدیق جنسیت، مراقب سلامتی جسمی و روانی خودتان باشید، هر کاری که برای سلامتیتان لازم میبینید انجام دهید، دوروبر خودتان را با دوستان و افراد حامی پُر کنید، آرامش خودتان را حفظ کنید، و برای حق و حقوقتان تلاش کنید. با عمل کردن به توصیههای این مقاله به احتمال زیاد میتوانید تاییدیه رواندرمانگر و پزشکی قانونی را بدست آورید، اما اگر به هر دلیلی موفق به اخذ تاییدیه یا مجوز نشدید نیز، یادتان باشد دنیا به آخر نرسیده و همچنان فرصتهای بسیاری برای خودِ واقعی بودن پیشِ روی خود دارید. مهم این است که تمام تلاشتان را در مسیر درست انجام دهید. هیچگاه تسلیم نشوید و برای رسیدن به خواستهتان با تمام قوا رو به جلو حرکت کنید. موفق باشید.
🔻فایل پیدیاف این مقاله را از طریق لینک زیر دانلود نمایید.
نویسنده: سعید.ش
🌐منبع: هلپترنسسنتر – شبکه اطلاعرسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپترنسسنتر – شبکه اطلاعرسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.