کودک اینترسکس
Source: iStock

چگونه به فرزندمان بگوییم که فردی اینترسکس است؟

مترجم: سعید.ش

بسیار حائز اهمیت است که با فرزندتان جوری صحبت نکنید که احساس کند با دیگران به طرز ناخوشآیندی متفاوت است و احساس نگرانی کند. با این حال لازم است به این نکته هم توجه داشته باشید که صحبت نکردن درباره این موضوع به اندازه نادرست صحبت کردن مشکل‌ساز است.

⚫️چگونه و چه موقع در این باره با فرزندمان صحبت کنیم؟

شاید به نظرتان بهترین و ایمن‌ترین کار این باشد که صبر کنید تا فرزندتان بزرگ‌تر شود و بعد این موضوع را با او در میان بگذارید. اما واقعیت را بخواهید، اگر از فرزندتان این موضوع را پنهان نگه دارید، وقتی که بزرگ‌تر شود و به این موضوع پی ببرد، ممکن است بسیار بیشتر در حالت شوک قرار گیرد.

سعی کنید به همه سوالات فرزندتان طبق سن و سالش پاسخ بدهید، تا فرزندتان بتواند آمادگی لازم را برای یادگیری مسائل جدید به دست آورد.

لازم نیست به بچه کم‌سن‌وسال اصطلاحات پزشکی و زیست‌شناسی یاد بدهید. می‌توانید کم‌کم به او بیاموزید که آدم‌ها با هم متفاوت هستند. مثلا می‌توانید به او بگویید که همه دخترها مثل هم نیستند.

فرزندتان را برای مقابله با چالش‌ها و دشواری‌های احتمالی که بر سر راهش قرار می‌گیرد آماده کنید، اما در عین حال خیالش را نیز آسوده کنید که در کنارش هستید و تنهایش نمی‌گذارید.

در مواقع سختی و دشواری، به فرزندتان یادآوری کنید که همه انسان‌ها از کودکی تا بزرگسالی با سختی‌ها و دشواری‌هایی مواجه می‌شود.

یادتان باشد که روزی فرزندتان کاملاً مستقل و خودمختار می‌شود، و به همین دلیل لازم است از دوران کودکی تمامی حقایقی که مربوط به خودش می‌شود را بداند تا بعداً بتواند درباره زندگی‌اش به‌درستی تصمیم‌گیری کند.

همچنین یادتان باشد که صداقت و روراستی شما رابطه سالمی با فرزندتان می‌سازد، حتی موقعی که فرزندتان دارد دوره پرچالش نوجوانی را سپری می‌کند. اگر فرزندتان متوجه شود که با او صادق نبوده‌اید، رابطه‌اش با شما آسیب می‌بیند. همین امر سبب به وجود آوردن مشکلات جدی در خانواده می‌شود. برای بسیاری از افراد اینترسکس فهمیدن دروغ‌گویی نزدیک‌ترین افراد به آنها تجربه دردناکی است و باعث می‌شود تا دیگر نتوانند به‌راحتی به دیگران اعتماد کنند. فرزندان اینترسکس حق دارند که حقیقت را درباره خودشان بدانند.

⚫️مقابله با شرم و خجالت

درست است که شما و فرزندتان باید برنامه‌ریزی کنید و ببینید که چگونه می‌خواهید این موضوع را با دیگران در میان بگذارید، اما در عین حال باید دقت داشته باشید که با این موضوع مثل یک راز برخورد نکنید. اگر فرزندتان اینگونه احساس کند که اینترسکس بودنش موضوعی است که باید از دیگران مخفی نگه داشته شود، فکر می‌کند مشکلی دارد و نسبت به خودش شرمگین می‌شود.

تمامی حقایقی که به بدن فرزندتان مربوط است را با رویکرد مثبت‌نگرانه‌ای با او در میان بگذارید. به فرزندتان توضیح بدهید که همه انسان‌ها با هم متفاوت هستند، و هر فردی می‌تواند بدون این‌که در چهارچوب‌های سفت و سخت بگنجد نیز سالم و خوشحال باشد.

سعی نکنید اینترسکس بودن را پدیده‌ای نادر جلوه دهید، چون اینگونه فرزندتان احساس انزوا خواهد کرد.

به تجربیات یا موقعیت‌هایی بیاندیشید که شاید برای فرزندتان نسبت به بچه‌های دیگر متفاوت باشد، و ببینید چگونه می‌توانید درمورد این موقعیت‌ها به شیوه حمایتگرانه‌ای با او صحبت کنید.

اگر فرزندتان تصمیم بگیرد که اینترسکس بودنش را برای دیگران آشکار کند، از او حمایت کنید. اما اگر فرزندتان دلش نخواهد در این باره با دیگران صحبت کند نیز، به او بگویید که از تصمیمش حمایت می‌کنید.

درمورد هویت فرزندتان به حدس و گمان نپردازید و چیزی را به او دیکته نکنید. هویت جنسیتی و یا گرایش جنسی افراد اینترسکس درست مثل سایر افراد ممکن است با چیزی که انتظار دارید تفاوت داشته باشد.

بسیاری از افراد از تنوع جامعه آگاه نیستند، و در نتیجه درباره افراد اینترسکس نیز چیزی نمی‌دانند. بهتر است فرزندتان را برای چنین موقعیت‌هایی آماده کنید؛ بدین‌ منظور از ابزارهای بسیاری می‌توانید کمک بگیرید. مهم‌ترین نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که اعتمادبه‌نفس را در وجود فرزندتان پرورش دهید و کاری کنید تا فرزندتان با بدنش احساس راحتی نموده و به وجود خویش افتخار کند. حائز اهمیت است که فرزندتان بداند پدر و مادری دارد که به او – به هر صورتی که باشد – عشق می‌ورزند و همواره حمایتش می‌کنند.

⚫️تصمیم‌گیری

شاید اینگونه احساس کنید که تصمیم‌گیری و اقدام هر چه زودتر و در سن پایین‌تری انجام پذیرد به نفع آینده فرزند شماست، اما متاسفانه تجربیات بسیاری از افراد اینترسکس نشان داده که چنین چیزی واقعیت ندارد. اگر دست نگه دارید تا فرزندتان به سنی برسد که بتواند برای خودش تصمیم‌گیری نموده یا در پروسه تصمیم‌گیری مشارکت کند، این اقدام شما نتیجه بهتری را نیز در پی دارد. کودکان از سن دو سالگی اظهار نظر کردن را می‌آموزند، بنابراین بهتر است از همان کودکی فرزندتان را در تصمیم‌گیری‌های مختلف شرکت دهید.

اطمینان حاصل کنید که پزشک‌ها باعث پریشانی شما یا فرزندتان نشوند. ممکن است به‌خاطر پیچیدگی اصطلاحات پزشکی احساس پریشانی کنید، و اینطور حس کنید که آنها متخصص هستند و شما هیچ نمی‌دانید. در صورت امکان یکی از دوستان یا اعضای خانواده‌ای که هم شما و هم فرزندتان به او اعتماد دارید را با خودتان همراه کنید تا در تجزیه و تحلیل احتمالات مختلف و تصمیم‌گیری به شما کمک کند.

همه راه‌ حل‌های ممکن را با فرزندتان در میان بگذارید، و جراحی را به عنوان آخرین گزینه نگه دارید (مگر این‌که فرزندتان دچار مشکلات پزشکی گردیده و نیاز به رسیدگی فوری داشته باشد).

تمامی اطلاعاتی که درمورد ریسک‌ها و نتایج احتمالی روش‌های مختلف می‌دانید را با فرزندتان به شیوه‌ای متناسب با سن و سالش در میان بگذارید.

به فرزندتان اجازه بدهید تا به مدارک/سوابق پزشکی‌اش دسترسی داشته باشد. این حق فرزندتان است که از مسائل مربوط به خودش آگاه باشد.

به همه سوالات فرزندتان پاسخ دهید. درمورد این موضوع تحقیق کنید و فرزندتان را تشویق کنید تا خودش هم در این باره تحقیق کند. هم خودتان شیوه درست تحقیق کردن را بیاموزید و هم این علم را به فرزندتان آموزش دهید، تا موقع تحقیق کردن بتوانید اطلاعات معتبر و صحیح را تشخیص دهید و در دام اطلاعات غلط نیفتید.

فرزندتان را آسوده‌خاطر کنید و به او بگویید که خودش تنها کسی است که می‌تواند درباره زندگی و بدنش تصمیم‌گیری کند، و اگر نیاز به کمک و حمایت داشته باشد نیز، کمک و حمایت لازم برایش فراهم می‌شود.

موقعی که دارید با پزشکان درباره فرزندتان گفتگو می‌کنید، فرزندتان را نیز در گفتگوهایتان مشارکت دهید. فرزندتان را تشویق کنید تا سوال بپرسد و توصیه‌ها و اطلاعاتی که دریافت می‌کند را با دیدی نقادانه مرور و بررسی کند.

به فرزندتان قدرت ببخشید تا کنترل انجام هرگونه معاینه یا مداخله پزشکی را شخصاً به دست گیرد، و به او بگویید که رضایت و اجازه‌اش اهمیت دارد. درمورد حق و حقوق بیماران تحقیق کنید و فرزندتان را از حق و حقوقی که دارد آگاه کنید.

اگر پزشکی می‌خواهد فرزندتان را معاینه کند، حتماً از قبل به او بگویید که فرزندتان اینترسکس است.

بهتر است موقع انجام معاینات پزشکی همواره حضور داشته و در کنار فرزندتان باشید، مگر این‌که فرزندتان بزرگ شده باشد و خودش نخواهد که شما حضور داشته باشید.

به فرزندتان زمان و فضای کافی بدهید تا بتواند برای رویارویی با معاینات پزشکی که می‌تواند برایش ترسناک باشد، خودش را آماده کند.

به طور کلی، به فرزندتان اعتماد کنید – او بسیار بیشتر از چیزی که فکر می‌کنید می‌تواند برای خودش و زندگی‌اش تصمیم‌های منطقی بگیرد.

⚫️حمایت

یادتان باشد که شما تنها نیستید، و شما و فرزندتان ممکن است در مراحل مختلف زندگی به دریافت حمایت از جانب دیگران نیاز پیدا کنید.

به فرزندتان بگویید که مراجع حامی متعددی آماده حمایت از او هستند که از آن جمله می‌توان به گروه‌های افراد اینترسکس و خدمات مشاوره و درمان اشاره نمود. به فرزندتان بگویید که کمک خواستن نشانه ضعف نیست، بلکه قدمی مثبت در جهت مراقبت از خود است.

فرزندتان را تشویق کنید تا در صورت تمایل به گروه‌های حامی بپیوندد. به فرزندتان بگویید که بهره‌گیری از تجربیات و روایت‌های زیستهٔ افراد اینترسکس دیگر یکی از بهترین روش‌هایی است که به او کمک می‌کند تا بتواند از پیامدهای احتمالی تصمیماتش آگاه شود، و مکان امنی بیابد تا بتواند معنای اینترسکس بودن را کشف کند. نوجوانانی که از رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند می‌توانند مستقیماً به گروه‌های حامی آنلاین هدایت شوند. پیش از این‌که فرزندتان به عضویت گروهی حامی درآید، خودتان تحقیق کنید و مطمئن شوید که آن گروه مورد تایید یکی از سازمان‌های حامی افراد اینترسکس باشد.

خود شما نیز به عنوان والد یا سرپرست فرزندی اینترسکس، گاهی به کمک و حمایت نیاز پیدا می‌کنید. اگر گروهی مختص والدین افراد اینترسکس در محل سکونتتان وجود ندارد، در جستجوی دیگر گروه‌های مرتبط مختص والدین باشید یا به عضویت گروهی آنلاین درآیید.

مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
https://www.iglyo.com

Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.