12 باور نادرست رایج درباره افراد اینترسکس
مترجم: سعید.ش
❌🔳باور نادرست 1. همه انسان‌ها یا با جسم منتسب به زنان متولد می‌شوند یا با جسم منتسب به مردان
مردم گاهی اینگونه فکر می‌کنند که دنیا دقیقاً به دو گروه «مونث و مذکر» تقسیم شده و خصوصیات بیولوژیکی و ژنتیکی همه انسان‌ها نیز در یکی از این دو دسته جای می‌گیرد.
اما واقعیت چنین نیست. میلیون‌ها نفر از سراسر جهان با خصوصیات جنسی متولد شده‌اند که در تصوری باینری که مردم از جسم منتسب به مردان یا زنان دارند، نمی‌گنجند. بیشتر این افراد (نه همه آنها) خود را اینترسکس هویت‌یابی می‌کنند.
اینترسکس چترواژه‌ای است که برای توصیف تنوع‌های طبیعی که در شکل ناحیه تناسلی، غدد جنسی، هورمون‌ها، کروموزوم‌ها، یا ارگان‌های تولیدمثلی به چشم می‌خورد به کار می‌رود. گاهی این خصوصیات در بدو تولد مشهود هستند، گاهی طی دوران بلوغ نمایان می‌شوند، و گاهی از روی فیزیک و ظاهر فرد اصلا آشکار نیستند.
❌🔳باور نادرست 2. اینترسکس بودن پدیده‌ای نادر است
طبق نظر کارشناسان، حدود 1.7% از جمعیت مردم دنیا با خصوصیات اینترسکس متولد می‌شوند – یعنی تعداد افراد اینترسکس با تعداد افرادی که با موهای سرخ‌رنگ متولد می‌شوند برابری می‌کند.
❌🔳باور نادرست 3. اینترسکس بودن وضعیتی پزشکی است که نیاز به درمان و اصلاح دارد
بسیاری از کودکان اینترسکس تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند تا «نرمال» شوند – این نوع مداخلات پزشکی غالباً تهاجمی و برگشت‌ناپذیر بوده و به دلایل غیر اورژانسی صورت می‌گیرند.
درست است که دکترها و والدین از انجام این جراحی‌ها قصد و نیت بدی ندارند، اما واقعیت این است که جراحی‌هایی که روی کودکان اینترسکس انجام می‌شود برای این افراد مشکلات شدیدی را به وجود می‌آورد، که از آن جمله می‌توان به ناباروری، درد، بی‌اختیاری ادراری، و رنج‌های روانشناختی مادام‌العمر اشاره نمود. این همه درد و رنج فقط به‌خاطر این است که این کودکان با تصور جامعه از «دختر» یا «پسر» بودن تطبیق پیدا کنند.
اقدامات پزشکی که روی بدن کودکان اینترسکس صورت می‌گیرد مصداق بارز نقض حقوق بشر است. این مداخلات پزشکی اغلب برای کودکانی صورت می‌گیرد که کم‌سن‌وسال‌تر از آنی هستند که بتوانند تصمیماتی آگاهانه برای بدن خود بگیرند، و والدین آنها نیز اغلب از ریسک‌های این عمل‌ها آگاهی کافی ندارند.
❌🔳باور نادرست 4. افراد اینترسکس، ترنسجندر هستند
اینترسکس بودن ارتباطی به ترنسجندر بودن ندارد.
خصوصیات جنسی و فیزیکی افراد اینترسکس ارتباطی به این‌که این افراد خود را چگونه هویت‌یابی نموده یا نسبت به چه کسی کشش جنسی دارند ندارد.
چترواژه ترنسجندر – یا اختصاراً ترنس – به افرادی اطلاق می‌شود که هویت جنسیتی خود را متفاوت با جنسیتی می‌بینند که در بدو تولد به آنها نسبت داده شده است. واژه اینترسکس به خصوصیات جنسی و فیزیکی اشاره می‌کند، نه به باور درونی افراد از هویت خودشان.
افراد اینترسکس ممکن است خود را به عنوان ترنس نیز هویت‌یابی کنند، اما ترنس بودن و اینترسکس بودن دو مقوله مجزا هستند.
افراد اینترسکس ممکن است استریت، گی، لزبین، بای‌سکشوال، یا ای‌سکشوال باشند و خود را زن، مرد، هم زن و هم مرد، یا نه زن و نه مرد هویت‌یابی کنند. افراد اینترسکس ممکن است خود را به عنوان عضوی از جامعه LGBTQIA هویت‌یابی بکنند یا نکنند.
هم افراد اینترسکس و هم افراد ترنس حق دارند که هویت جنسیتی خود را خودشان برگزینند؛ این افراد هرگز نباید مجبور شوند که با بدن‌ها یا هویت‌هایی زندگی کنند که با آن احساس راحتی نمی‌کنند.
❌🔳باور نادرست 5. افراد اینترسکس هم اندام جنسی منتسب به زنانه دارند و هم اندام جنسی منتسب به مردانه، یا اصطلاحاً «دوجنسه» هستند
واقعیت این است که موضوع به این سادگی نیست. جنس به سری خصوصیاتی اطلاق می‌شود که روی یک طیف قرار دارند، و رشد و نمو بدن انسان‌ها نیز می‌تواند به شیوه‌های بسیار متنوعی صورت گیرد. اما اینگونه نیست که افراد اینترسکس موقع تولد هم آلت تناسلی منتسب به مردانه داشته باشند و هم واژن.
«مذکر» و «مونث» واژه‌های رایجی هستند که در توصیف خصوصیات جنسی در دو قالب مشخص شده به کار می‌روند. این واژه‌ها وقتی به تصورات خاصی از آناتومی نسبت داده می‌شوند، افراد ترنس را نیز دربرنمی‌گیرند!
بدن بیشتر افراد اینترسکس تفاوت‌های اندکی با دو قالب مشخص شده «مونث» و «مذکر» دارد. مثلاً بعضی از افراد اینترسکس با خصوصیات جنسی متولد می‌شوند که به جز چند مورد کوچک، با دو قالب «مونث» و «مذکر» کاملاً مطابقت دارد، و مثلاً فقط ممکن است بدون رحم یا بیضه متولد شده باشند.
بعضی از افراد اینترسکس از لحاظ آناتومی داخلی با دو قالب «مونث» و «مذکر» کاملاً مطابقت دارند، اما تفاوت‌های هورمونی روی خصوصیات ثانویه جنسی آنها (مثل رشد پستان یا رویش موی صورت) تاثیر می‌گذارد. آنها ممکن است از بیشتر جنبه‌ها با دو قالب مونث و مذکر مطابقت داشته باشند، اما فقط کلیتوریس بزرگتر یا میکروپینس (آلت تناسلی کوچک) داشته باشند. دلیلش این است که بافت تشکیل‌دهنده کلیتوریس و پینس در بدن انسان‌ها یکی است.
بسته به تاثیرات هورمون‌ها، تفاوت‌های بسیاری بین بدن افراد اینترسکس وجود دارد. مثلاً میزان رشد و شکل‌گیری لابیا/کیسه بیضه و یا عمق واژن در افراد اینترسکس، همه روی یک طیف قرار دارند.
بنابراین اینگونه نیست که افراد اینترسکس هم آلت تناسلی منتسب به مردانه داشته باشند و هم آلت تناسلی منتسب به زنانه؛ افراد اینترسکس «دوجنسه» نیستند.
❌🔳باور نادرست 6. همه افراد اینترسکس با ناحیه تناسلی متفاوتی متولد شده و تحت عمل‌های جراحی قرار گرفته‌اند
اینگونه نیست که همه افراد اینترسکس با ناحیه تناسلی متفاوتی متولد شده باشند، اینگونه نیست که همه افراد اینترسکس تجربه جراحی داشته باشند، و اینگونه نیست که تمامی آسیب‌های پزشکی که به افراد اینترسکس وارد شده از نوع عمل جراحی باشد.
بسیاری از افراد اینترسکس در دوران نوجوانی به‌خاطر تفاوت‌های هورمونی که دارند به اینترسکس بودنشان پی می‌برند. بسیاری از افراد اینترسکس به‌خاطر دیدگاهی که دکترها درمورد رشد و نمو صحیح «مردانه» و «زنانه» دارند از سن پایین شروع به مصرف هورمون یا داروهای سرکوب‌کننده بلوغ می‌کنند.
و جالب است بدانید که افراد اینترسکس نیز ممکن است از دیسفوریا رنج ببرند! اگر کسی تغییرات هورمونی طبیعی بدنش را نخواهد، باید از فرصت تصمیم‌گیری برای بدنش برخوردار باشد.
❌🔳باور نادرست 7. همه افراد اینترسکس جنسیتی غیرباینری داشته و می‌خواهند عنوان «جنسیت سوم» در مدارک شناسایی‌شان درج شود
افراد اینترسکس هر جنسیتی می‌توانند داشته باشند. غالباً در رسانه‌ها، داشتن بدن اینترسکس با داشتن جنسیتی غیرباینری به اشتباه گرفته می‌شود. بعضی از افراد اینترسکس جنسیتی غیرباینری دارند. اما بعضی از افراد اینترسکس نیز جنسیتی غیرباینری ندارند! هویت و ابراز جنسیتی افراد اینترسکس درست مثل سایر افراد متنوع است.
بعضی از کشورها کم‌کم دارند قوانینی را وضع می‌کنند که به افراد اجازه می‌دهد تا در مدارک شناسایی خود عنوان جنسیت سوم یا غیرباینری را درج کنند. گاهی اوقات این قوانین شامل حال نوزادانی که با بدن اینترسکس متولد شده‌اند نیز می‌شود. اما توجه به این نکته حائز اهمیت است که این قوانین برای افراد اینترسکس خطرناک و آسیب‌زاست. مجبور کردن افراد اینترسکس به قرارگیری در دسته جنسیت سوم انگیزه‌ای می‌شود تا جراحی‌های بیشتری در دوران کودکی روی بدن این افراد صورت گیرد.
بسیاری از فعالان حقوق افراد اینترسکس خواستار حذف تمامی عناوین جنسیتی از مدارک شناسایی افراد هستند، نه تعریف دسته‌بندی جدیدی برای افراد اینترسکس تحت عنوان «جنسیت سوم».
❌🔳باور نادرست 8. همه افراد اینترسکس، زنانه یا آندروجین‌گونه هستند
افراد اینترسکس به‌ندرت در رسانه‌ها به نمایش درمی‌آیند، و بیشتر محتوایی که در رسانه‌ها درمورد افراد اینترسکس منتشر می‌شود نیز، به دست افراد غیراینترسکس ساخته و پرداخته می‌شود. افراد اینترسکس در رسانه‌ها اغلب اینگونه به نمایش گذاشته می‌شوند که افرادی سفیدپوست، لاغراندام، توانا، کمی آندروجین‌گونه اما به طرز غیر قابل انکاری زنانه بوده و «رازی وحشتناک» در سینه دارند. این نوع نمایش دادن افراد اینترسکس در رسانه‌ها تصادفی نبوده، بلکه در جهت وارونه‌‌انگاری واقعیت صورت می‌گیرد.
افراد اینترسکس می‌توانند هر نوع نژاد، قومیت، طبقه اجتماعی، و جنسیتی داشته باشند، با این حال می‌بینیم که افراد اینترسکسی که نسبت به سایر افراد از بیشترین امتیازهای اجتماعی برخوردار هستند، بیشتر از دیگران به نمایش گذاشته شده و توجه افراد بسیار بیشتری را به خود جلب می‌کنند. کمی کار می‌برد تا بتوانیم چنین رویه‌ای را کنار بزنیم و اجازه بدهیم تا همه افراد اینترسکس از این فرصت برخوردار شوند تا بتوانند روایت‌های متنوع خود را به گوش دیگران برسانند.
واقعیت این است که افراد اینترسکس پیشینه‌های مختلفی دارند، و بسیاری از آنها نیز مردانه بوده و/یا جنسیت مرد در بدو تولد به آنها نسبت داده شده است.
در پس علت بیشتر دیده شدن افراد اینترسکس زنانه نیز پیشینه تاریکی نهفته است: این موضوع در گذشته به لطیفه‌ای در بین جراح‌ها تبدیل شده بود به‌طوریکه با خود می‌گفتند انتساب جنسیت زن به نوزادان اینترسکس جراحی‌های «آسان‌تری» را می‌طلبد.
❌🔳باور نادرست 9. همه افراد اینترسکسی که تشخیص پزشکی مشابهی گرفته‌اند، جنسیت یکسانی دارند
بیش از 40 واژه تشخیصی پزشکی مختلف برای اشاره به ترکیب‌های مختلف خصوصیات جسمی افراد اینترسکس تعریف شده است. بعضی از گروه‌های پزشکی که مخالف حق اختیار افراد اینترسکس بر بدن خویش هستند، به طور فزاینده‌ای در تلاش‌اند تا جامعه افراد اینترسکس را با نسبت دادن واژه‌های پزشکی مجزا به آنها از هم تفکیک کنند.
در یک جلسه دادرسی قانونی، ارولوژیست‌ها با هم بحث می‌کردند که شاید عمل «کوچک کردن» کلیتوریس را فوراً روی نوزادی که با کروموزوم‌های XY به دنیا آمده انجام ندهند، اما بدون‌شک این عمل را روی نوزادی که با کروموزوم‌های XX به دنیا آمده انجام می‌دهند، چون کروموزوم‌ها «شاخصه» جنسیت افراد بوده و هر فردی که در آینده قرار است زن بزرگسالی شود، دلش می‌خواهد کلیتوریس کوچکی داشته باشد!
یکی دیگر از جراحی‌هایی که مرتب روی کودکان اینترسکس انجام می‌پذیرد، جراحی جابه‌جا کردن پیشابراه و رساندن آن به نوک آلت تناسلی منتسب به مردانه است. این جراحی بسیار پرخطر صرفاً به‌خاطر این تصور انجام می‌گیرد که گویا همه افرادی که آلت تناسلی منتسب به مردانه دارند، چه سیسجندر باشند چه نباشند، مایل‌اند ایستاده ادرار کنند.
علم پزشکی هنوز تا هنوزه تصورات عمیقاً نادرست – و همینطور ترنس‌ستیزانه‌ای – درمورد خصوصیات بدن و جنسیت افراد دارد. افراد اینترسکس بهای این باورهای نادرست را می‌پردازند.
❌🔳باور نادرست 10. افراد اینترسکس نمی‌توانند رابطه جنسی برقرار کنند، باردار یا بچه‌دار شوند
بسیاری از افرادی که اینترسکس متولد شده‌اند، آناتومی تولیدمثلی داخلی مشابه با افراد غیراینترسکس دارند. هر فردی با فرد دیگری متفاوت است. بعضی از افراد اینترسکس پریود می‌شوند و می‌توانند باردار شوند، و بدن بعضی از افراد اینترسکس نیز اسپرم تولید می‌کند. بعضی از افراد اینترسکس هم اینگونه نیستند. افراد اینترسکسی هم هستند که بعد از زایمان متوجه می‌شوند که هم تخمدان دارند و هم بافت بیضه.
ناباروری برای بسیاری از افراد، بخش بسیار دردناکی از تجربه اینترسکس بودن است. آشکار کردن اینترسکس بودن فردی برای دیگران اغلب مساوی است با آشکار کردن ناباروری یا آسیب‌های پزشکی او برای دیگران. یادتان باشد که این مسائل برای بسیاری از افراد اینترسکس مسائل آسانی نبوده و جنبه شخصی و خصوصی دارند.
❌🔳باور نادرست 11. اینترسکس بودن فقط زندگی افراد کم‌سن‌وسال را تحت تاثیر قرار می‌دهد
از دهه 1950 میلادی، ایده سوق دادن افراد اینترسکس به سمت جراحی‌های «اصلاحی» شهرت یافت. این پروتکل از آن زمان تا کنون نه تنها به کودکان آسیب‌های زیادی وارد کرده، بلکه بزرگسالانی که راه به جایی نداشته‌اند را نیز در کام خود کشانده.
پزشکان بیشتر به کودکان اینترسکسی اهمیت می‌دهند که «نیاز» به حذف خصوصیات اینترسکس دارند، و در این میان، به بزرگسالان اینترسکسی که نیاز به مراقبت از بافت اسکار، درمان آسیب‌های وارده، و مدیریت داروهای هورمونی دارند به ندرت اهمیت می‌دهند. برای بزرگسالان اینترسکس کار بسیار دشواری است که بتوانند خدمات بهداشتی و مراقبتی مناسب خویش را بیابند، حتی در فضاهای ترنس‌دوست!
جامعه افراد اینترسکس نیاز مبرمی به پزشکانی دارد که به نیازهای بزرگسالان اینترسکسی که در کودکی تحت مداخلات پزشکی قرار گرفته‌اند رسیدگی کنند.
❌🔳باور نادرست 12. افراد اینترسکس جایگاهی در جامعه LGBTQIA ندارند چون نوعی «مسئله پزشکی» محسوب می‌شوند
«آسیب‌شناسی‌زدایی» عبارتی جالب و به این معنا است که به جای این‌که چیزی را به چشم مشکل پزشکی نیازمند اصلاح و درمان بنگریم، آن را به عنوان یکی از تجربیات طبیعی انسان بپذیریم.
این روزها افراد ال‌جی‌بی (لزبین، گی، بای) در فرهنگ امریکا تا حد زیادی آسیب‌شناسی‌زدایی شده‌اند. در امریکا ابراز دیدگاه منسوخی که گی بودن را اختلالی روانی نیازمند درمان می‌دانست تابو محسوب می‌شود. ممنوعیت طرح‌های «تبدیل درمانی» برای افراد کم‌سن‌وسال نیز ایالت به ایالت در حال گسترش است.
آسیب‌شناسی‌زدایی از افراد ترنسجندر همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. البته ترنسجندر بودن به‌خودی‌خود نوعی مشکل روانی نیازمند درمان محسوب نمی‌شود. با این حال نیاز است اطمینان حاصل شود که افراد ترنس بتوانند در سیستم پزشکی منفعت‌طلب امروز، به مراقبت‌های بهداشتی مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.
همانطور که ال‌جی‌بی (لزبین، گی، بای) یا تی (ترنس) بودن نوعی بیماری روانی نیست، داشتن بدن اینترسکس هم نوعی بیماری جسمی نیست.
بدن‌های اینترسکس همواره مرزهای بین روابط گی و استریت، و موجودیت افراد سیسجندر و ترنسجندر را در هم تنیده‌اند. به همین دلیل همیشه برای سیستم‌های مختلف آسان‌تر بوده که به جای این‌که بخواهند به این مسائل بیاندیشد، بیاید و افراد اینترسکس را به کل حذف کنند.
علم پزشکی به همه ما افراد اینترسکس برچسب مبتلا به اختلال زده است. دیگر وقت آن فرا رسیده تا مدعی حق اختیارمان بر بدن خویش باشیم و به دیگر هم‌نوعانمان نیز کمک کنیم تا آنها هم بتوانند حق اختیار بر بدن خویش را رسمیت بخشند.
مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مراجع: 1 2
Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.
هلپ ترنس سنتر 