کاشت پینایل ایمپلنت و پروتز بیضه پس از جراحی متودیوپلاستی و فالوپلاستی

کاشت پینایل ایمپلنت و پروتز بیضه پس از جراحی متودیوپلاستی و فالوپلاستی

مترجم: سعید.ش

سلام، من مایکل سیفر (به انگلیسی: Dr. Michael Safir)، ارولوژیست ترمیمی در مرکز جراحی ترنسجندر Crane در سن‌فرنسیسکو هستم. در این ویدیو می‌خواهم درمورد موضوع جالب کاشت پینایل ایمپلنت و پروتز بیضه با شما صحبت کنم.

دو دسته از افرادی که متقاضی عمل کاشت ایمپلنت هستند، یکی افرادی هستند که عمل فالوپلاستی را پشت سر گذاشته و دیگری افرادی هستند که عمل متودیوپلاستی را پشت سر گذاشته‌اند. افرادی که عمل فالوپلاستی را پشت سر گذاشته‌اند، ممکن است بعد از سپری شدن دوره ریکاوری‌شان متقاضی عمل کاشت پینایل ایمپلنت، ایمپلنت بیضه یا هر دو نوع ایمپلنت شوند. کاشت هر دوی این ایمپلنت‌ها را می‌توان همزمان با هم به انجام رساند. افرادی که عمل متودیوپلاستی را پشت سر گذاشته‌اند نیز ممکن است خواستار کاشت ایمپلنت بیضه شوند. در حال حاضر پینایل ایمپلنتی که مناسب افرادی باشد که عمل متودیوپلاستی را پشت سر گذاشته‌اند موجود نیست.

خوب، بیاییم در ابتدا درمورد جراحی کاشت پینایل ایمپلنت صحبت کنیم. جراحی کاشت ایمپلنت معمولاً پس از جراحی فالوپلاستی و بعد از عمل ترمیمی (مثل جراحی‌های پیشابراهی) که ممکن است پس از جراحی اصلی نیاز شود انجام می‌پذیرد. معمولاً این عمل، آخرین عملی است که ما برای مراجعه‌کنندگانمان به انجام می‌رسانیم.

عمل کاشت پینایل ایمپلنت مناسب افرادی است که می‌خواهند رابطه جنسی دخول برقرار کنند. در حال حاضر دو نوع پینایل ایمپلنت موجود است، و ما در این مرکز کاشت هر دو نوع ایمپلنت را انجام می‌دهیم. دو نوع پینایل ایمپلنت عبارت‌اند از: پینایل ایمپلنت بادی و پینایل ایمپلنت منعطف (نیمه‌سخت).

خوب اجازه بدهید ابتدا درمورد ایمپلنت ساده‌تر، یا همان ایمپلنت نیمه‌سخت (منعطف) با هم صحبت کنیم. این نمونه پینایل ایمپلنتی که در دست من مشاهده می‌کنید، شکل دستگاه درون بدن را نمایان می‌سازد. اندازه پینایل ایمپلنت را می‌توانیم با توجه به اندازه‌گیری‌هایی که در حین عمل انجام می‌دهیم تعیین کنیم. در حین عمل طول آلت تناسلی منتسب به مردان و عمقی از آلت که برای اتصال ایمپلنت به مکان اصلی‌اش لازم است ایجاد کنیم را اندازه‌گیری می‌کنیم. مثل این است که به مغازه کفش‌فروشی مراجعه کنید و کفشی را انتخاب کنید که اندازه پایتان باشد. ما هم در اتاق عمل اندازه‌گیری‌های دقیقی را به عمل می‌آوریم تا مناسب‌ترین سایز ایمپلنتی که مناسب شخص شماست را تعیین کنیم.

افرادی که قرار است تحت عمل کاشت پینایل ایمپلنت قرار گیرند، از چند روز قبل از عمل مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک را شروع می‌کنند، چون ما همواره نگران ریسک بروز عفونت ایمپلنت هستیم. اگر ایمپلنت عفونی شود، لازم است از بدن خارج گردد. البته ضرورتاً به این معنا نیست که در آینده دیگر نمی‌توانید مجدداً کاشت ایمپلنت انجام دهید، اما در هر حال اگر ایمپلنت عفونی شود لازم است تخلیه گردد، به همین دلیل ما نهایت تلاش خود را می‌کنیم تا از این اتفاق جلوگیری کنیم. به همین دلیل از مراجعه‌کنندگانمان می‌خواهیم که از چند روز قبل از عمل مصرف آنتی‌بیوتیک را شروع کنند، همچنین ناحیه عمل را با مایع آنتی‌باکتریال Hibiclens شستشو می‌دهیم. بعد از عمل نیز از مراجعه‌کنندگانمان می‌خواهیم که به مصرف آنتی‌بیوتیک ادامه دهند.

عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی یا بیحسی موضعی (بیحسی اسپاینال یا اپیدورال) انجام می‌پذیرد. ما جایی که آلت تناسلی به پوست شکم متصل شده است را برش می‌زنیم و از طریق این برش مشخص می‌کنیم که کجا باید پینایل ایمپلنت را به بدن متصل کنیم، همچنین از طریق همین برش در تنه آلت تناسلی تونلی برای کاشت ایمپلنت ایجاد می‌کنیم و این تونل را تا ابتدای سر آلت امتداد می‌دهیم. در این هنگام می‌آییم عمق تونلی که ایجاد کردیم را اندازه‌گیری می‌کنیم و فاصله ابتدای آن تا ناحیه‌ای که قرار است پینایل ایمپلنت به استخوان عانه متصل گردد را می‌سنجیم.

پینایل ایمپلنت را با بخیه‌های مخصوصی که وایر در آنها قرار گرفته به استخوان عانه متصل می‌کنیم. بعد از این‌که اندازه‌گیری‌ها را به عمل آوردیم و ایمپلنت را برش زدیم تا به سایز دلخواه‌مان درآید، و پینایل ایمپلنت را نیز به استخوان عانه را متصل نمودیم، زخمی که ایجاد کرده بودیم را با مواد آنتی‌باکتریال کاملاً می‌شوییم و آن را چند لایه بخیه می‌زنیم.

پس از این‌که کاشت پینایل ایمپلنت نیمه‌سخت (منعطف) را به انجام رساندیم، می‌توانیم همزمان با این عمل، عمل کاشت پروتزهای بیضه را نیز انجام دهیم. بدین‌منظور برش‌هایی در کیسه بیضه ایجاد می‌کنیم و دو عدد ایمپلنت در کیسه بیضه فرد متقاضی قرار می‌دهیم. برشی که در کیسه بیضه ایجاد می‌کنیم باعث می‌شود تا به چربی‌های کیسه بیضه دسترسی پیدا کرده و بتوانیم ایمپلنت‌های بیضه را در جایگاه مناسبی قرار دهیم.

پروتزهای بیضه نیز مثل پینایل ایمپلنت، اندازه‌های مختلفی دارند؛ ما سایزی که مناسب کیسه بیضه فرد متقاضی است را تعیین می‌کنیم. ما از کاشت ایمپلنت‌های بسیار بزرگ برای افراد خودداری می‌کنیم، چون ایمپلنت بزرگ به بدن فرد فشار آورده و در صورتی که زخم به درستی بهبود پیدا نکند، ممکن است از پوست بدن بیرون بزند. علاوه بر این مسئله، ایمپلنت‌های بزرگ از لحاظ ظاهر و زیبایی نیز نتیجه مناسبی نخواهند داشت.

بعضی از افراد به دلیل نسبتاً ساده بودن پینایل ایمپلنت منعطف، خواستار کاشت این نوع پینایل ایمپلنت هستند. پروسه متصل کردن این نوع پینایل ایمپلنت به بدن، پروسه آسانی است. این نوع ایمپلنت از اجزای متحرکی تشکیل نشده، و فاقد پمپ است. نقطه‌ضعف استفاده از این نوع ایمپلنت، حالت خمیدگی ایمپلنت در حالت خوابیده است که ضرورتاً شبیه به آلت تناسلی مادرزاد در حالت خوابیده نیست، چون این ایمپلنت باعث می‌شود که آلت تناسلی در حالت خوابیده کمی از بدن فاصله بگیرد.

نقطه‌ضعف دیگر پینایل ایمپلنت نیمه‌سخت این است که به دلیل این‌که آلت تناسلی را کمی از بدن فاصله می‌دهد، مستعد این است که موقع انجام فعالیت‌های بدنی از بغل ضربه بخورد، و این مسئله از این بابت خطرناک است که ممکن است باعث شود که دستگاه از بغل قسمتی که به استخوان عانه متصل شده از بدن جدا گردد و نیازمند جراحی دیگری برای اتصال مجدد ایمپلنت به استخوان گردد. خوب این هم از ایمپلنت نیمه‌سخت یا منعطف.

این پینایل ایمپلنتی که در دستم گرفته‌ام، پینایل ایمپلنت بادی است که به آن ایمپلنت بادی سه‌تکه گفته می‌شود. ایمپلنت‌های بادی سه‌تکه عموماً بهترین ایمپلنت‌های بادی برای کاشت در آلت مردان ترنس هستند. بعضی از افراد کنجکاوند که بدانند این دستگاه از چه اجزایی تشکیل شده و چرا به آن سه‌تکه می‌گویند. یکی از تکه‌های این دستگاه، پمپ است؛ تکه دیگر، مخزنی است که مایعات را درون خود نگه می‌دارد؛ و تکه سوم هم سیلندر این دستگاه است که آلت تناسلی را در حالت نعوظ قرار می‌دهد. برای افرادی که عمل فالوپلاستی ران پا را پشت سر گذاشته‌اند، کاشت هر دو سیلندری که اینجا ملاحظه می‌کنید را انجام می‌دهیم.

مترجم: سعید.ش
🌐هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
https://youtu.be/7t2zvr2pvI4