پاسخ به سه پرسش پرتکرار درمورد والدین ترنسجندر
مترجم: سعید.ش
والدین ترنسجندر هیچ تفاوتی با والدین دیگر ندارند، چه ازدواج کرده باشند، چه با پارتنر خود زندگی کنند یا مجرد باشند، و چه فرزندی را به سرپرسته گرفته، فرزندی از خود داشته باشند، فرزندی را نگه‌داری کرده یا وی را به فرزندخواندگی پذیرفته باشند.
ایفای نقش پدر-مادری ارتباطی با هویت جنسیتی پدرها و مادرها ندارد. یکی از باورهای نادرست رایجی (که اغلب در دادگاه برای گرفتن حضانت فرزند علیه افراد ترنسجندر مورد استفاده قرار می‌گیرد) چنین می‌گوید که سپری کردن پروسه ترنزیشن – یعنی زیستن و ابراز داشتن خود واقعی فرد در زندگی روزمره به گونه‌ای که همراستا با هویت جنسیتی وی باشد – رفتاری خودخواهانه است؛ درحالی‌که واقعیت این است که ترنزیشن سفری دشوار بوده و چیزی نیست که افراد ترنسجندر صرفاً به‌خاطر ماجراجویی و تفریح بخواهند قدم در آن بگذارند.
پدر و مادرهای ترنسجندری که پروسه ترنزیشن را سپری می‌کنند، قدم‌به‌قدم جسم و ذهن خویش را با هم همراستا نموده و به عنوان خود واقعی خویش زندگی می‌کنند. تاثیرات مثبت ترنزیشن به نفع همه اعضای خانواده از جمله فرزندان است. و پرواضح است که وقتی یکی از والدین یا هر دوی آنها ترنزیشن می‌کنند، فرزندان از این فرصت برخوردار می‌شوند که تنوع انسان‌ها را درک نموده و رویکرد مداراکننده و محترمانه‌ای نسبت به این مقوله در پیش گیرند.
متاسفانه گاهی قاضی‌ها و سازمان‌های فرزندخواندگی تلاش می‌کنند تا مانع از این شوند که بزرگسالان ترنسجندر کودکانی را به خانه خویش آورده و آنها را زیر چتر حمایتی خویش پرورش دهند. گاهی این افراد حتی سعی می‌کنند حق حضانت فرزندانی را که بزرگسالان ترنسجندر به سرپرستی پذیرفته یا در تولد آنها نقش داشته‌اند را نیز از آنها بازستانند.
سوءبرداشت‌ها و تعصباتی که حول موضوع ترنسجندر بودن والدین شکل گرفته است، به ایجاد تبعیض‌های فراوان علیه افراد ترنسجندر در زمینه حضانت فرزندان دامن زده است. فشارهای عاطفی از جایی شروع می‌شود که همسر سیسجندر افراد ترنس قادر به پذیرش پروسه ترنزیشن همسر ترنس خود نبوده و درخواست طلاق می‌دهد. گاهی اتفاق افتاده که همسر سابق فردی ترنسجندر در دادگاه تلاش کرده تا صلاحیت فرد ترنس را در نگه‌داری از فرزند صرفاً به‌خاطر ترنس بودنش زیر سوال ببرد و بدین‌ترتیب حق حضانت فرزندان یا حق بازدید فرزندان را از فرد ترنسجندر سلب نماید.
با افزایش سطح دانش و اطلاعات درمورد افراد ترنسجندر، خوشبختانه شرایط به‌تدریج رو به بهبود است. اما درمورد دادگاه و قاضی، قضیه کاملاً فرق می‌کند و هنوز راهی بسیار طولانی در پیش است تا حق‌وحقوق والدین ترنسجندر در این زمینه نیز محترم شمره شود.
در این مقاله به سه پرسش پرتکراری که درمورد والدین ترنسجندر مطرح می‌شود می‌پردازیم.
🔳1. آیا از لحاظ علمی لازم است که کودکان والدینی با جنسیت‌های مشخصی داشته باشند؟
جنسیت والدین هیچ اهمیتی ندارد. تحقیقات علمی حاکی از آن است که مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی رشد و شادی کودک عبارت‌اند از: کیفیت رابطه کودک با والد/والدین خویش، کیفیت رابطه‌ای که والدین با یکدیگر و با سایر افراد بزرگسال دارند، و فاکتورهای اقتصادی.
کودکانی که یک والد دارند یا دو والد هم‌جنسیت دارند از لحاظ رشد و سلامت روانی هیچ تفاوتی با کودکانی ندارند که والدینی با دو جنسیت مختلف دارند.
«انطباق جنسیتی» والدین – یعنی این‌که والدین تا چه اندازه در ایفای نقش‌های جنسیتی که جامعه از آنها انتظار دارد موفق عمل کرده باشند – نیز هیچ ارتباطی به استانداردهای ارزیابی «منفعت کودک»، که دادگاه از آن در جهت تعیین وضعیت اعطای حق حضانت فرزند بهره می‌جوید ندارد.
مطالعاتی که روی والدین جنسیت نامنطبق (مثلا زنان مردانه یا مردان زنانه) صورت گرفته حاکی از آن است که وقتی نقش‌های سنتی پدر و مادر جابه‌جا یا دگرگون می‌شود – یا حتی وقتی که این دو نقش در یکی از والدین کودک که تنها سرپرست اوست ترکیب می‌گردد – این مسئله هیچگونه تاثیر منفی روی کودک نمی‌گذارد.
🔳2. آیا ممکن است ترنزیشن والدین ترنسجندر برای فرزندان بسیار ناراحت‌کننده باشد؟
کودکان درمورد جنسیت پیشفرض‌های ذهنی کمتری نسبت به بزرگسالان دارند. تجربیات کودکانی که والدین ترنسجندری داشته که پروسه ترنزیشن را سپری کرده‌اند با هم متفاوت است.
مطالعات حاکی از آن است که کودکانی که هنوز به سن مدرسه نرسیده‌اند و همینطور بچه‌هایی که به سن بزرگسالی رسیده‌اند عموماً بهتر می‌توانند خود را با ترنزیشن والدین‌شان وفق دهند، در حالی که بچه‌هایی که به سن نوجوانی رسیده‌اند با چالش‌های بیشتری برای پذیرش این موضوع مواجه می‌شوند.
گاهی سایر فاکتورها نیز در این مسئله نقش ایفا می‌کنند، مثل مثلا پیدا کردن فردی که تجربیات مشابهی را از سر گذرانده باشد و بشود با او در این باره صحبت کرد.
علاوه بر این مسائل، گاهی وقتی که یکی از والدینی که ازدواج کرده‌اند پروسه ترنزیشن را طی می‌کند، کشمکش‌هایی در ازدواج آنها به وجود می‌آید، که در نتیجه همین کشمکش‌ها است که روی فرزندان خانواده تاثیر می‌گذارد.
شرایط وقتی بدتر می‌شود که والد سیسجندر آشکارا با پروسه ترنزیشن والد ترنسجندر مخالفت کند – البته بسیاری از خانواده‌ها چنین وضعیتی را تجربه نمی‌کنند.
مطالعه ملی جدیدی که در این زمینه صورت گرفته حاکی از آن است که رابطه 58% از والدین ترنسجندر با فرزندان خود بهتر شده یا مثل قبل باقی مانده، و رابطه 13% از والدین ترنسجندر با فرزندان خود در بعضی جنبه‌ها بهتر و در بعضی جنبه‌ها بدتر شده است.
مسائل بسیاری در زندگی والدین و فرزندان اتفاق می‌افتد که سبب بروز احساسات عاطفی پیچیده در آنها می‌گردد، و این وظیفه والدین و خانواده‌هاست که به فرزندان خود کمک کنند تا آنها بتوانند به شیوه سالمی با این احساسات کنار بیایند.
🔳3. آیا ترنسجندر بودن والدین روی هویت جنسیتی یا گرایش جنسی فرزندانشان تاثیر می‌گذارد؟
خیر. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد فرزندان افراد ترنسجندر بیشتر از دیگران ترنسجندر، گی، لزبین، یا بایسکشوال می‌شوند. مطالعات گسترده‌ای که از دهه 1970 تا به حال صورت گرفته نشان می‌دهد که در این زمینه هیچ تفاوتی بین والدین ترنسجندر و سیسجندر وجود ندارد.
🔻مطلب مرتبط:
💠توضیحاتی ویژه کودکانی که پدر و یا مادر آنها به عنوان ترنسجندر آشکارسازی نموده است
https://helptranscenter.org/2018/06/02/316/
مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
https://www.lambdalegal.org
Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.
هلپ ترنس سنتر 