پاسخ به پرسش‌های پرتکرار والدین درمورد فرزندان ترنسجندر
مترجم: سعید.ش
🔳1. کودکان چگونه و چه زمانی به هویت جنسیتی خود پی می‌برند؟
طبق گفته آکادمی اطفال امریکا، «کودکان از نخستین سال زندگی خود از پسر بودن یا دختر بودنشان آگاه می‌شوند … و هویت جنسیتی آنها در سن چهار سالگی به حالت پایداری رسیده و می‌دانند که زین‌پس پسر خواهند بود یا دختر.» همانطور که شما از جنسیت خودتان آگاه هستید، کودکان نیز از سن دو سالگی «می‌دانند» که چه کسی هستند. بعضی از کودکان در قالب کلمات نمی‌توانند جنسیت‌گستر بودن خود را بیان کنند؛ بنابراین حائز اهمیت است که به عنوان والدین کودک، به نشانه‌ها و رفتارهای فرزندتان توجه داشته باشید.
🔳2. آیا می‌توان رفتار جنسیتی «مناسب» را به کودک آموزش داد؟
با مجبور کردن کودک به این‌که به شیوه‌ای خاص رفتار کند نمی‌توانید هویت جنسیتی او را تغییر دهید. شاید بتوانید رفتارهای بیرونی وی را تحت‌تاثیر قرار دهید؛ اما حسی که از درون نسبت به خود واقعی‌اش دارد تغییرپذیر نیست.
مجبور کردن کودک به انطباق جنسیتی ممکن است منجر به بروز افسردگی، اضطراب، بیماری‌های روانی، یا حتی انگیزه یا اقدام به خودکشی در وی گردد. هویت جنسیتی رفتاری آموختنی یا اجبارشدنی نیست، بلکه حسی درونی و ذهنی است که به ما می‌گوید از بدو تولد چه کسی هستیم.
🔳3. چطور این مسئله را با خانواده و دوستان‌مان در میان بگذاریم و به آنها چه بگوییم؟
حقیقت را به آنها بگویید. وقتی که حقیقت را بر زبان می‌آورید، آن را مثبت‌نگرانه و با اعتمادبه‌نفس بر زبان آورید. رویکرد و اعتمادبه‌نفسی که از خود نشان می‌دهید، تعیین‌کننده نوع واکنشی است که دیگران نسبت به این مقوله از خود نشان می‌دهند.
اگر ترنس بودن فرزندتان را مسئله‌ای مشکل‌ساز، دردناک، دشوار و خطرناک توصیف کنید، دیگران هم بطبع عکس‌العمل مثبتی نسبت به این مقوله از خود نشان نخواهند داد. اما اگر آینده فرزندتان را شاد، موفق، و روشن توصیف کنید، به احتمال زیاد دیگران نیز با شما موافق بوده و عکس‌العمل مثبتی نسبت به این مقوله از خود نشان خواهند داد.
فرقی نمی‌کند که بخواهید این خبر را به صورت حضوری به دوستان و خانواده‌تان بگویید یا به صورت کتبی برایشان بنویسید؛ تصمیم با شماست. اما در هر صورت ابتدا بهتر است آنچه که می‌خواهید بگویید را روی کاغذ بیاورید تا زمان کافی برای اندیشیدن و پرداختن به موضوع در اختیار داشه باشید و بتوانید جملاتی که می‌خواهید بر زبان آورید را هوشمندانه انتخاب کنید.
وقتی موضوعی که می‌خواهید مطرح کنید را روی کاغذ می‌آورید و برای دیگران به صورت کتبی توضیح می‌دهید، افراد دیگری که می‌خواهید این خبر را به گوششان برسانید نیز پیش از این که عکس‌العملی نسبت به این مقوله از خود نشان دهند، فرصت کافی برای هضم کردن موضوع پیدا می‌کنند.
گاهی اولین عکس‌العمل، عکس‌العمل خوبی نیست. با این حال به‌مرور زمان عکس‌العملی که دیگران نسبت به این موضوع از خود نشان می‌دهند صورت بسیار متفاوتی به خود می‌گیرد.
به احتمال زیاد برای خود شما نیز مدتی به طول انجامیده تا توانسته‌اید تفاوت‌های جنسیتی فرزندتان را شناخته و درک کنید. پس به دیگران نیز زمان بدهید تا موضوع به‌تدریج برایشان جا بیفتد.
🔳4. چگونه مطمئن شویم که فرزندمان در مدرسه یا سایر موقعیت‌های اجتماعی امنیت دارد؟
آموزش جزء ضروریات است. احتمال دارد مدرسه و دیگر سازمان‌ها با مقوله ترنس آشنایی نداشته و بنابراین بدون کمک دیگران در ایجاد فضایی امن و حامی برای فرزندتان ناتوان باشند.
اگر فکر می‌کنید به اندازه کافی دانش و اطلاعات در این زمینه داشته و اعتمادبه‌نفس کافی دارید که بتوانید کادر و مدیر مدرسه یا سازمان را آموزش دهید، بهتر است این کار را انجام دهید. اما اگر نیاز به کمک دارید، می‌توانید با سازمان‌های حامی افراد ترنس تماس بگیرید تا تیم آموزشی خود را به مدرسه، باشگاه، مهدکودک و … فرزندتان ارسال نموده و کادر آنجا را بدون دریافت هیچ هزینه‌ای از شما آموزش دهند.
🔳5. ترنزیشن اجتماعی (ابراز جنسیتی بیرونی، لباس، مدل مو و …) شامل چه چیزهایی است و چگونه مطمئن شوم که فرزندم آمادگی‌اش را دارد؟
شما هیچ‌وقت نمی‌توانید از بابت هیچ چیز «مطمئن» شوید. ما به عنوان والدین کودک فقط باید به صورت مداوم در جهت حمایت و سلامت فرزندمان تصمیم گرفته و رفتار کنیم.
از خودتان بپرسید که: «اگر به فرزندم اجازه دهم نوع پوشش و مدل موی خود را تغییر دهد، بدترین اتفاقی که ممکن است بیفتد چیست؟»
معمولاً پدرها و مادرها نگران این موضوع هستند که فرزندشان بعداً که بزرگتر شد نظرش را تغییر دهد. اگر چنین اتفاقی بیفتد نیز، فرزندتان به سادگی می‌تواند همان ابراز جنسیتی سابقش را داشته باشد. ترنزیش اجتماعی نه شامل اقدامات پزشکی بوده و نه قرار است فرزندتان طی این پروسه دارویی مصرف کند؛ بنابراین اقدامی کاملاً برگشت‌پذیر است.
شاید این نوع بازگشت به عقب کمی ناراحتی ایجاد کند، اما هر چقدر که این موضوع را برای خودمان دستپاچه‌کننده و ناراحت‌کننده‌تر جلوه دهیم، کار را برای فرزندمان به‌مراتب دشوارتر می‌کنیم. وظیفه ما این است که از فرزندانمان حمایت نموده و خود واقعی‌شان را معتبر بدانیم.
گاهی کودکان، به‌خصوص کودکانی که کمی بزرگتر شده‌اند، نسبت به ترنزیشن از خودشان اضطراب و عدم‌قطعیت نشان می‌دهند. دلیلش این است که از شرایط ناشناخته می‌ترسند. معنایش این نیست که نمی‌خواهند ترنزیشن کنند؛ تنها شاید توانایی درک مزایا و چالش‌های این پروسه را نداشته باشند.
یکی از راهکارهای امکان‌پذیری که می‌توانید پیاده کنید این است که چند روزی را همراه با فرزندتان به سفری دور از خانه بروید و به او اجازه بدهید تا در نقش جنسیتی که خود را با آن هویت‌یابی نموده در جامعه حضور پیدا کند، بدون این‌که بخواهد نگران دیده شدن توسط آشنایان باشد.
در حین انجام این «آزمایش»، به نشانه‌ها و رفتارهای فرزندتان توجه داشته باشید. همچنین به نحوه ارتباط برقرار کردن فرزندتان با دیگران و نحوه ارتباط برقرار کردن دیگران با فرزندتان دقت کنید. طی این آزمایش، سطح خوشحالی و راحتی فرزندتان را بسنجید و بر مبنای آن تصمیم‌گیری کنید.
در بسیاری از مواقع، وقتی به بچه اجازه می‌دهیم تا به صورت تمام‌وقت خودش را طبق جنسیت درونی‌اش ابراز نماید، مسائلی که ممکن است با آنها مواجه بوده باشد از جمله بداخلاقی، خجالتی بودن، بیماری و ناراحتی تسکین یافته یا حتی به کل ناپدید می‌گردند. شما و فرزندتان لازم است این روش را امتحان کنید، چون در غیر این صورت روش دیگری برای شناخت خودتان پیش روی خود ندارید.
🔳6. درباره ترنس بودن فرزندمان، چه چیزی و چه موقع به دوستان وی و خانواده‌های آنها بگوییم؟
شرایط هر فرد با فرد دیگر متفاوت است. اگر تنوع جنسیتی فرزندتان برای دیگران بارز است، هر چه زودتر این موضوع را با آنها در میان بگذارید، برای فرزندتان بهتر است.
وقتی این موضوع را با آنها در میان می‌گذارید، این فرصت را پیدا می‌کنید که آنها را آموزش دهید. آموزش دیگران کلید اصلی درک و پذیرش فرزندتان است. مردم معمولاً از چیزی که درک نمی‌کنند می‌هراسند.
بسیاری از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند موضوع ترنس بودن فرزند خود را پس از ترنزیشن به صورت «نهان» نگاه دارند، چون لزومی نمی‌بینند که اطلاعات پزشکی فرزندشان را پس از تصدیق جنسیتش برای دیگران فاش کنند.
بسیاری از افراد این موضوع را فقط با آنهایی در میان می‌گذارند که دانستن این موضوع برایشان ضرورت دارد، مثل مثلاً پزشکان، معلمان و …
بعضی از افراد نیز این موضوع را با همه در میان می‌گذارند تا ریسک کشف شدن ناخواسته این موضوع توسط دیگران به حداقل برسد.
در نهایت این موضوع به خود فرزندتان بستگی دارد که با کدام گزینه راحت‌تر باشد، و شما نیز لازم است مهارت‌های سازگاری وی و سطح امنیتی که در موقعیت‌های مختلف دارد را سنجیده و بر این اساس اقدام صحیح را انجام دهید.
وقتی «آشکارسازی» کردید، دیگر کار از کار گذشته است و نمی‌توانید آشکارسازی خود را پس بگیرید. بنابراین حواستان را جمع کنید که پیش از موعد مناسبش اطلاعات زیادی به مردم ندهید. همیشه بعدا هم فرصت این را دارید که اطلاعات بیشتری در اختیار دیگران قرار دهید، اما هرگز نمی‌توانید کاری را که تا به حال انجام داده یا چیزی که تا به حال گفته‌اید را باز پس گیرید.
🔳7. وضعیت روابط عاشقانه فرزندم چگونه خواهد بود؟
هر انسانی صرف‌نظر از نوع هویت جنسیتی‌اش شایسته دوست داشته شدن است. همه انسان‌ها می‌توانند فردی را برای عشق و دوست داشتن پیدا کنند.
لازم است فرزندتان را آماده کنید تا بتواند تصمیمات عاقلانه‌ای درمورد روابطش بگیرد، بداند که چه موقع و چگونه باید ترنس بودنش را با پاتنرش در میان بگذارد، و چه سوالاتی را باید در جلسه آشنایی با پارتنر مطرح کند.
ایجاد روابط هیچگاه آسان نیست، اما ما می‌توانیم به فرزندانمان مهارت‌هایی را آموزش دهیم تا بتوانند بر موانعی که بر سر راه‌شان قرار دارد غلبه کنند.
فرزندتان هرگز نباید اینگونه احساس کند که به‌خاطر هویت جنسیتی خود ناچارا باید تن به رابطه‌ای بدهد که نه تصدیق‌کننده اوست، نه حامی او، و نه رابطه سالمی است.
می‌توانید درمورد مسائل مربوط به امنیت فرزندتان با او گفتگو کنید، و به او آموزش دهید که احساسات دیگران را نیز محترم شمارد.
فرزندتان ممکن است هر نوع گرایش جنسی اعم از هتروسکشوال (دگرجنسگرا)، گی (مرد همجنسگرا)، لزبین (زن همجنسگرا)، بایسکشوال (دوجنسگرا)، پن‌سکشوال (همه‌جنسگرا) یا هر نوع گرایش جنسی دیگری را نیز داشته باشد. گرایش جنسی مقوله‌ای مستقل از هویت جنسیتی است.
فرزندتان صرف‌نظر از نوع گرایش جنسی‌اش می‌تواند کسی را بیابد که او را به همان صورتی که هست بپذیرد و دوست بدارد. شما می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بتواند پارتنر خود را عاقلانه انتخاب نموده و روابط سالمی را ایجاد کند.
🔳8. فرزندم چطور با تغییرات بلوغ کنار می‌آید؟
شروع دوره بلوغ می‌تواند برای کودکان جنسیت‌گستر بسیار پریشان‌کننده باشد. خوشبختانه پزشکی مدرن امکان به تاخیر انداختن شروع دوره بلوغ را فراهم کرده است. داروهایی که بدین‌منظور تجویز می‌گردند آنالوگ GnRh (سرکوب‌کننده بلوغ) نامیده می‌شوند؛ این داروها توسط پزشک هورمون و غدد تجویز می‌گردند.
این داروها از بروز صفات ثانویه جنسی ناخواسته در افرادی که به دوره نوجوانی رسیده و از ناهمخوانی جنسیت خود با جنسیتی که در بدو تولد به آنها نسبت داده شده رنج می‌برند جلوگیری می‌کند. تاثیر این داروها برگشت‌پذیر است.
البته لازم به ذکر است که اینگونه نیست که همه افراد ترنس، ترنس بودن یا جنسیت‌گستر بودن خود را زمانی نشان دهند که بتوان به‌موقع تاثیرات ناخواسته بلوغ را در بدنشان سرکوب نمود، و اینگونه نیست که همه والدین نیز بتوانند به موقع تفاوت‌های جنسیتی فرزندشان را درک نموده و در جهت به تاخیر انداختن دوره بلوغ وی اقدامات لازم را انجام دهند.
بنابراین اگر دوره بلوغ فرزندتان آغاز گردیده است، همچنان داروهایی وجود دارد که ناراحتی فرزندتان را تسکین می‌بخشد. مثلا پزشک می‌تواند برای توقف سیکل قاعدگی فرزندتان داروهایی را برای وی تجویز کند. پزشک هورمون و غدد مجرب می‌تواند درمورد این مسائل بیشتر کمکتان کند.
🔳9. از کجا بدانیم که فرزندمان آمادگی لازم برای ترنزیشن پزشکی را دارد؟
ترنزیشن پزشکی تصمیمی کاملاً شخصی است، و معمولاً چنین تصمیمی با نظر خود فرزندتان، والدین، و پزشکان و روانشناسان اخذ می‌گردد.
شما و فرزندتان بهترین افرادی هستید که می‌توانید به این سوال پاسخ داده و ببینید که آیا آمادگی لازم برای ترنزیشن پزشکی را دارید یا نه، و اگر بله، چه موقع آمادگی شروع این روند را دارید. فرزندتان لازم است به بلوغ عاطفی رسیده باشد تا بتواند درمورد ترنزیشن پزشکی گفتگو نموده و تغییرات برگشت‌ناپذیر این پروسه را به‌خوبی درک نماید.
بهتر است که شما، فرزندتان، و تیم مراقبت از بهداشت با هم همکاری کنید تا بتوانید بهترین چهارچوب زمانی برای شروع ترنزیشن پزشکی فرزندتان را تعیین کنید.
🔳10. چگونه عزت نفس فرزندم را تقویت کنم؟
یکی از بهترین روش‌هایی که می‌توانید در جهت تقویت عزت نفس فرزندتان در پیش گیرید این است که هویت جنسیتی و ابراز جنسیتی او را همواره تایید نموده و معتبر بدانید.
با حمایت از فرزندتان و هموار کردن راه پذیرش وی در مدرسه و سایر موقعیت‌های اجتماعی به او نشان می‌دهید که او را کاملاً پذیرفته و از او حمایت می‌کنید. همیشه به فرزندتان یادآوری کنید که متفاوت بودن چیز بد و غلطی نبوده، بلکه مسئله‌ای کاملاً طبیعی است.
🔻مطلب مرتبط:
💠چند توصیه خطاب به پدر و مادرهایی که کودک ترنس دارند
https://helptranscenter.org/2019/04/05/665/
مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
http://www.imatyfa.org
Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.
هلپ ترنس سنتر 