IMG_9065
Source

مطالعه‌ای در زمینه تکنیک جدید واژینوپلاستی به روش فلپ پودندال-کشاله‌ران در زنان ترنس

مترجم: سعید.ش

جراحی واژینوپلاستی به روش‌های متعددی انجام می‌پذیرد و هدف از انجام هر یک از این روش‌ها، بهبود نتیجه جراحی انتساب مجدد جنس برای زنان ترنس است. بعضی از متقاضیان جراحی واژینوپلاستی برای ساخت واژن نیاز به برداشت گرافت پوستی اضافه دارند، که در نتیجه لازم است دیلاته کردن را جدی بگیرند تا واژن‌شان تحلیل نرود.

ما تکنیک واژینوپلاستی جدیدی را با عنوان «واژینوپلاستی فلپ پودندال-کشاله‌ران» پدید آوردیم. یکی از مزایای این تکنیک این است که برای ساخت واژن دیگر ضرورتی به برداشت گرافت پوستی وجود ندارد، حتی در افرادی که آلت تناسلی و کیسه بیضه کوچکی دارند.

در این مطالعه به معرفی تکنیک جدید خود می‌پردازیم و کارایی این تکنیک را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم. ما به شیوه گذشته‌نگرانه‌ای، تعداد 15 متقاضی را که در این انستیتو از می 2010 تا ژانویه 2016 تحت عمل واژینوپلاستی با استفاده از فلپ پودندال-کشاله‌ران قرار گرفته بودند آنالیز کردیم.

تکنیک جراحی واژینوپلاستی فلپ پودندال-کشاله‌ران به این صورت است که ابتدا فرد متقاضی پیش از عمل موهای ناحیه پودندال را لیزر می‌کند. عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می‌پذیرد. جراح طرح فلپ را روی بدن متقاضی نقاشی می‌کند و سپس فلپ پودندال-کشاله‌ران و فلپ پوستی آلت تناسلی و کیسه بیضه را بلند می‌کند؛ جراح در عین حال لایه نازکی از چربی را به این فلپ‌ها متصل نموده و از بابت خونرسانی مناسب به این فلپ‌ها اطمینان حاصل می‌کند.

طی این عمل، پزشک ارولوژیست مسئول انجام ارکیکتومی (تخلیه بیضه) است. جراح پلاستیک نیز عمل کلیتوروپلاستی (ساخت کلیتوریس) را انجام می‌دهد و کلیتوریس را از بخشی از کلاهک آلت تناسلی با حفظ رشته‌های عروقی عصبی متصل به آن درست می‌کند. جراح پس از این‌که سوند ادراری را درون پیشابراه قرار داد، بافت نعوظی آلت تناسلی را جداسازی و قطع می‌کند. در نهایت جراح برای قرارگیری کانال واژن فضایی ایجاد می‌کند، متعاقباً جراح پلاستیک فلپ پودندال-کشاله‌ران را نازک کرده و با حفظ خونرسانی فلپ، دو لبه آن را به هم بخیه می‌زند و بدین‌ترتیب کانال واژن را می‌سازد.

جراح پس از یوریتروپلاستی (ساخت پیشابراه)، هر دو طرف فلپ کیسه بیضه را پایین می‌آورد و بخیه می‌کند، و بدین‌ترتیب لب‌های بزرگ ناحیه تناسلی منتسب به زنان را می‌سازد. جراح از باقی‌مانده فلپ آلت تناسلی نیز برای ساخت لب‌های کوچک استفاده می‌کند. پس از اتمام جراحی، گازی درون واژن جدید قرار داده می‌شود تا از افتادگی واژن جلوگیری به عمل آید.

در این مطالعه عوارض و همینطور عملکرد و ظاهر نتیجه جراحی را با مطالعات قبلی مقایسه کردیم. خونریزی شایع‌ترین عارضه‌ای بود که در بافت اسفنجی یا موقع ساختن کانال واژن رخ داد. خونریزی با ایجاد هموستاز و دقت بیشتر در کالبدشکافی کاهش پیدا می‌کند. صرف‌نظر از این‌که عمق واژن یکی از افراد به اندازه کافی نرسید، سایر عوارض جراحی، دخول جنسی، و ظاهر و زیبایی نتیجه عمل قابل‌ قبول بود.

فلپ پودندال-کشاله‌ران، نازک و منعطف بوده و می‌توان از آن برای ساخت واژن با عمق کافی بدون نیاز به برداشت گرافت پوستی اضافی بهره جست. اسکار (جای برش) حاصل از این عمل مشخص نخواهد بود. یافته‌های ما نشان می‌دهد که انجام عمل واژینوپلاستی با استفاده از متد فلپ پودندال-کشاله‌ران روشی امکان‌پذیر است.

🔻این مطالعه توسط پزشکان دپارتمان جراحی پلاستیک و ترمیمی بیمارستان دانشگاه اوکایاما در کشور ژاپن انجام پذیرفته و در اکتبر 2017 انتشار یافته است. متن کامل مقاله همراه با تصاویر جراحی را از طریق لینک زیر دانلود نمایید.

Pudendal-groin Flap

مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
http://doi.org/10.18926/AMO/55437

Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.