اطلاعات جراحی واژینوپلاستی رکتوسیگموئید {روش روده‌ای} در زنان ترنس
مترجم: سعید.ش
ساخت واژن جدید پروسه‌ای بسیار پیچیده و چالش‌برانگیز است. هر یک از متدهای واژینوپلاستی مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند؛ افرادی که متقاضی انجام جراحی واژینوپلاستی هستند لازم است مزایا و معایب هر تکنیک، اهداف جراحی و آناتومی بدن خود، و همینطور تجربه‌ای که جراح در انجام تکنیک‌های مختلف دارد را بادقت مدنظر قرار دهند.
یک تکنیک جراحی ایده‌آل برای انجام عمل واژینوپلاستی اینگونه است که برای فرد متقاضی واژنی با عمق و عرض کافی و بافت مناسب ایجاد می‌کند تا وی بتواند با واژن خود رابطه دخول جنسی برقرار کند، و همینطور ظاهری مطلوب داشته و با عوارض کمی همراه است.
واژینوپلاستی رکتوسیگموئید (که به آن واژینوپلاستی سیگموئید کولن نیز گفته می‌شود) برای نخستین‌بار در سال 1974 معرفی گردید. طی این روند جراحی از بخشی از سیگموئید کولن برای ساخت واژن جدید استفاده می‌شود. نتیجه واژینوپلاستی به روش روده‌ای، واژنی با عمق کافی و قابلیت روان‌سازی طبیعی است.
در افرادی که جراحی واژینوپلاستی خود را به روش روده‌ای انجام می‌دهند، ریسک خونریزی پس از رابطه دخول جنسی پایین‌تر است، چون قسمتی از کولن که در ساخت واژن مورد استفاده قرار می‌گیرد دیواره ضخیم و قطر بزرگی دارد. علاوه بر مواردی که ذکر گردید، افرادی که جراحی واژینوپلاستی خود را به روش روده‌ای انجام می‌دهند نیازی ندارند که به مدت طولانی پس از جراحی، واژن خود را دیلاته کنند.
تکنیک واژینوپلاستی به روش روده‌ای بیشتر مناسب افرادی است که بافت آلت تناسلی منتسب به مردانه‌شان (اغلب در اثر هورمون درمانی بلندمدت) کافی نیست، و همینطور به عنوان جراحی ترمیمی برای افرادی که قبلا جراحی واژینوپلاستی را پشت سر گذاشته و واژن آنها بسته شده است، یا برای افرادی که جراحی پینکتومی («خنثی‌سازی») را پشت سر گذاشته‌اند انجام می‌پذیرد.
واژینوپلاستی به روش روده‌ای علارغم نرخ رضایت بالایی که دارد، در ایالات متحده به‌ندرت به عنوان عمل جراحی اصلی انجام می‌پذیرد. با این حال پژوهش‌هایی که اخیراً صورت گرفته نشان‌دهنده نتایج مثبت و ایمنی این روند جراحی بوده است.
در مطالعه‌ای آمده است که: تعداد 83 مراجعه‌کننده طی 22 سال با میانگین فالوآپ (پیگیری) بالینی 2.2 سال مورد بررسی قرار گرفتند. 48 مراجعه‌کننده (58% از مراجعه‌کنندگان) با عوارضی مواجه شدند، اما اکثریت عوارض پیش آمده (83.3%) خفیف بوده و بیشتر شامل تنگی دهانه واژن یا بیرون‌زدگی بیش از حد بافت اسفنجی آلت تناسلی منتسب به مردانه می‌شدند. 28.6% از مراجعه‌کنندگان دچار ترشح بیش از حد مخاط واژینال شده بودند که بعد از گذشت یک سال برطرف گردید. رضایت کلی افراد از ظاهر و عملکرد جنسی بالا بود. واژینوپلاستی رکتوسیگموئید {روش روده‌ای} بیشتر به عنوان جراحی ثانویه یا ترمیمی به افرادی پیشنهاد می‌شود که عمل جراحی خود را به روش‌های دیگری مثل وارونه‌سازی آلت تناسلی {روش پوستی} انجام داده و جراحی ناموفقی داشته‌اند. با این حال نویسندگان این مقاله بر این عقیده هستند که واژینوپلاستی رکتوسیگموئید روشی ایمن و کارآمد بوده و بهتر است به عنوان جراحی واژینوپلاستی اصلی به متقاضیان پبشنهاد گردد.
🔳معرفی تکنیک واژینوپلاستی سیگمالید اولمک
دکتر ناریندرا کاشیک (به انگلیسی: Dr. Narendra Kaushik)، موسس انستیتو جراحی ترنسجندر اولمک در کشور هند، برای جلوگیری از احتمال شکل‌گیری اسکار و تنگی دهانه واژن – که مانع از برقراری رابطه دخول جنسی می‌شود – تکنیک جراحی جدیدی را با عنوان واژینوپلاستی سیگمالید اولمک (به انگلیسی: Olmec Sigma-Lead Vaginoplasty) پدید آورده‌اند. طی جراحی واژینوپلاستی سیگمالید هم از پوست آلت تناسلی منتسب به مردان و هم از گرافت رکتوسیگموئید کولن با حفظ خونرسانی برای ساخت ناحیه تناسلی منتسب به زنان استفاده می‌شود.
تکنیک جراحی واژینوپلاستی سیگمالید به این صورت است که جراح از پوست آلت تناسلی منتسب به مردان بصورت پدیکل (یعنی به صورتی که از یک سمت به بدن متصل بوده و کاملاً جدا نشده باشد) برای ساخت لب‌های بزرگ، لب‌های کوچک، غلفه کلیتوریس و کلیتوریس دارای حس، و همینطور 2-3 اینچ ابتدایی واژن استفاده می‌کند. با توجه به این‌که طی این عمل قسمتی از کولن که رنگ قرمزتری دارد مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، ظاهر بیرونی نتیجه عمل دستخوش تغییرات منفی نمی‌گردد.
برای این‌که عمق واژن افزایش پیدا کند نیز، جراح پوست آلت تناسلی منتسب به مردان را به گرافت رکتوسیگموئید کولن بخیه می‌زند و از الگوی ستاره‌شکلی پیروی می‌کند تا در این ناحیه اسکار انقباضی شکل نگیرد. عمق واژن حاصل از این تکنیک 7 الی 12 اینچ (17.78 الی 30.48 سانتی‌متر) خواهد بود.
مراجعه‌کننده پس از جراحی واژینوپلاستی سیگمالید همچنان لازم است برای حفظ عمق واژن خود دیلاته کند، اما به خاطر نوع اتصالی که بین گرافت برقرار شده، تعداد دفعات دیلاته مورد نیاز برای این تکنیک کمتر از سایر تکنیک‌ها است.
نتیجه حاصل از تکنیک واژینوپلاستی سیگمالید، واژنی با عملکرد کامل و قابلیت روان‌سازی است که هنگام خودارضایی و برقراری رابطه دخول جنسی، امکان تجربه ارگاسم به صورت طبیعی را برای فرد متقاضی فراهم می‌آورد. طبق تجربیات دکتر کاشیک، تکنیک واژینوپلاستی سیگمالید اولمک هم از لحاظ زیبایی و ظاهری و هم از لحاظ عملکردی، نتایج بسیار بهتری را برای مراجعه‌کنندگان این مرکز در پی داشته است. (تصاویر قبل و بعد از عمل توسط دکتر کاشیک را می‌توانید از اینجا مشاهده نمایید.)
دکتر کاشیک در سال 2019 مطالعه‌ای درمورد تکنیک سیگمالید منتشر نمودند. ایشان از آپریل 2007 تا آپریل 2017، تعداد 386 جراحی تایید جنسیت به روش سیگمالید برای زنان ترنسکشوال انجام دادند. تعداد 78 مراجعه‌کننده (20.2% از افراد) دچار عوارض شدند که اکثریت عوارض (97.4%) از نوع خفیف بودند. تعداد 44 مراجعه‌کننده (11.4% از افراد) نیاز به جراحی مجدد داشتند، که 10 نفر (2.6%) از آنها تحت جراحی ترمیمی تنگی دهانه واژن و افتادگی مخاطی قرار گرفتند، و 34 نفر (8.8%) از آنها نیز تحت عمل ترمیمی برای اصلاح جزئیات مربوط به ظاهر واژن قرار گرفتند. نرخ کلی رضایت از ظاهر و عملکرد نتیجه جراحی، از 5 به میزان 4.7 بود.
همه تکنیک‌های واژینوپلاستی با ریسک عوارض و مشکلاتی همراه هستند. مطالعه‌ای در سال 2015 به این نتیجه دست یافت که شایع‌ترین عارضه جراحی واژینوپلاستی، تنگ شدن واژن بوده است (که بسته به تکنیک جراحی برای 12 الی 43 درصد از افراد اتفاق افتاده است). تغییر در جریان ادرار و افزایش ریسک ابتلا به عفونت ادراری نیز عوارض نسبتاً شایعی بوده و برای 33% از افراد رخ داده است. از جمله عوارض جدی و نادر جراحی واژینوپلاستی نیز می‌توان به نکروز (سیاه شدن و مرگ) بافت، آسیب به روده، فیستول، ترومبوز ورید عمقی، و آمبولی ریوی اشاره داشت.
از جمله عوارضی که خاص تکنیک رکتوسیگموئید کولن {روش روده‌ای} هستند نیز می‌توان به التهاب روده، سرطان واژن، تنگی و باریک شدن دهانه واژن، موکوسل و یبوست اشاره نمود که تا به حال گزارش گردیده اما کمتر شایع بوده‌اند. افرادی که عمل واژینوپلاستی خود را به روش روده‌ای انجام می‌دهند، به دلیل برشی که در دیواره شکم آنها ایجاد گردیده تا جراح بتواند به حفره شکمی دسترسی پیدا کند، ممکن است تا درجاتی دچار ضعف عضلات دیواره شکم شوند.
خلاصه به زبان ساده این‌که، برای انتخاب تکنیک جراحی واژینوپلاستی لازم است فاکتورهای بسیاری را مدنظر قرار دهید. به تمامی متقاضیان جراحی واژینوپلاستی توصیه می‌شود تا مزایا و معایب مربوط به هر تکنیک را کاملاً بسنجند و با چندین جراح که تکنیک‌های مختلف جراحی واژینوپلاستی را انجام می‌دهند مشورت کنند تا در نهایت بتوانند مناسب‌ترین تکنیک جراحی برای شخص خویش را برگزینند.
مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
https://www.mtfsurgery.net
Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپ‌ترنس‌سنتر – شبکه اطلاع‌رسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.
هلپ ترنس سنتر 