
چگونه با طرد شدن از سوی خانواده بهخاطر ترنس بودنمان کنار بیاییم؟
مترجم: سعید.ش
احتمالاً به یکی از دو دلیل زیر شروع به مطالعه این مقاله کردهاید:
1) به دنبال اطلاعاتی هستید تا بدانید که چگونه باید از دوست LGBTQIA+ خود که بهتازگی پس از آشکارسازی از سوی خانوادهاش طرد شده حمایت کنید، یا 2) فردی ترنس هستید یا هویت دیگری زیر چتر ترنس دارید، و از سوی خانوادهتان طرد شدهاید.
شماهایی که در دسته دوم قرار دارید، بدانید که از صمیم قلب شما را درک میکنم و میفهمم.
طرد شدن از سوی خانواده به هر صورتی که باشد، حتی اگر خانوادهتان را خیلی دوست نداشته باشید نیز، تجربهای چالشبرانگیز است. اینقدر چالشبرانگیز، که متخصصان بهداشت روان آن را تجربه آسیبزایی میدانند که اغلب منجر به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) میشود.
این را نگفتم که بخواهم شما را بترسانم یا موضوع را در حیطه علم آسیبشناسی بررسی کنم، بلکه در حقیقت منظورم این بود که احساس درد و استرسی که پس از طرد شدن از سوی خانواده تجربه میکنید را تصدیق کنم و میخواهم بگویم که زیستن با این درد چقدر مشکل است. شما آدم ضعیفی نیستید؛ شما عیب و نقصی ندارید؛ این تجربه واقعا چالشبرانگیز است.
متاسفانه من درمانگر یا روانپزشک نیستم که بتوانم به شما توضیح دهم که چگونه با احساسات خود یا شرایطی از این قبیل کنار بیایید. آنچه که در اینجا میخواهم با شما در میان بگذارم، تجربه زیستهٔ شخصی من است و توصیههایی که امیدوارم برای افرادی که به آن نیاز دارند کمککننده بوده و احساس تعلق به یک خانواده را در آنها ایجاد کند.
در این مقاله بیشتر درمورد تجربیات افراد ترنسجندر صحبت میکنم، با این حال افراد کوئیر نیز میتوانند از بیشتر توصیههای این مقاله بهره جویند.
🔳با طرد شدن از سوی خانواده بهتدریج کنار بیایید
پروسه بهبودی پس از طرد شدن از سوی خانواده، مثل هر پروسه بهبودی دیگری، بیش از آنچه که انتظارش را دارید به طول خواهد انجامید.
اما لطفاً به من اعتماد کنید، حتی با وجود اینکه شرایط کنونی کاملاً فائقنیامدنی به نظر میرسد، بهمرور زمان بدونشک اوضاع بسیار قابل کنترلتر میشود.
وقتی همه جا تاریک به نظر میرسد، یادتان باشد که افق دید خود را گسترش دهید: مطمئن باشید همیشه نور امید در آفاق زندگی میدرخشد.
شما هنوز زنده هستید، و زندگی هنوز ارزش زیستن را دارد.
درست است که شرایط کنونی واقعا شرایط بدی است، اما یادتان باشد که حق وجود داشتن و زیستن به همان صورتی که میخواهید، هنوز از شما سلب نگردیده است. شما بدونشک قادر هستید که بر این شرایط فائق آیید. شما قدرتی در درون خود دارید که میتوانید به زندگی ادامه دهید و دوام آورید.
ارزش شما به عنوان یک انسان هیچ تغییری نکرده است؛ شما هنوز هم انسان ارزشمندی هستید.
طرد شدن از سوی خانواده از مفید بودن شما، توانایی لذت بردن شما، و لیاقت شما نمیکاهد.
شما هنوز هم انسان ارزشمندی هستید، و علارغم تغییری که در شرایطتان به وجود آمده، لیاقت این را دارید که تا جای ممکن از خودتان مراقبت کنید.
مطمئن باشید افرادی هستند که واقعا دلشان میخواهد با شما آشنا شوند و شما را دوست بدارند.
طرد شدن از سوی خانواده به هیچ عنوان تقصیر شما نیست، و میشود گفت تا حدودی نشاندهنده بد بودن خانوادهتان هم نیست. متاسفانه مقصر فرهنگی است که ما در آن زندگی میکنیم.
و مانند بسیاری از فرهنگها، در اینجا نیز پادفرهنگی وجود دارد که متشکل از افرادی است که با شما به همان صورتی که شایستگیاش را دارید رفتار میکنند و شما را دوست میدارند.
بسیار خوب است که بدون احساس شرم و خجالت، تلاش کنید خود را دوست بدارید.
اگر بخواهیم براساس دودوتا چهارتا هم حساب بکنیم، میبینیم که وقتی یکی دو نفر از افرادی که باید عشقِ بیقیدوشرط خود را نثار شما میکردند، به ناگهان از شغل خود استعفا میدهند، آنگاه لازم است جای خالی آنها را پر کرده و دو تا سه برابر بیشتر از قبل به خودتان عشق بورزید!
بسیاری از افرادی که در دوره بهبودی پس از آسیب به سر میبرند، احساس گناه میکنند یا فکر میکنند لیاقت عشق ورزیدن به خود را ندارند. اما یادتان باشد این شما نیستید که دلتان نمیخواهد به خودتان عشق بورزید، بلکه این آسیب است که به شما دروغ گفته و میگوید که لیاقت آن را ندارید.
آسیب برود به جهنم!
برای خودتان وقت بگذارید، خلاف حسی که به شما میگوید لیاقت ندارید عمل کنید، و کارهای خوبی که دلتان میخواهد را برای خودتان انجام دهید.
شاید گاهیاوقات با خود فکر میکنید که دارید احمقانه رفتار میکنید یا بیش از حد به خودتان عشق میورزید – اما میخواهم بدانید که شما شایستگی بیش از اینها را دارید.
همیشه به خودتان یادآوری کنید که انسان ارزشمندی هستید، حتی موقعی که باور کردنش ناممکن به نظر میرسد.
موقعی که آمادگی پیدا کردید تا دیدگاهتان را تغییر دهید، یادتان باشد که مفهوم «خانواده» و «خانه» بسیار فراتر از آن چیزی است که دیگران برایمان جا انداختهاند.
🔳»خانواده» چیزی بسیار فراتر از پدر و مادر بیولوژیکی ما است
بیاییم ایده خانواده را با نگاهی نو بازبینی کنیم.
برای شروع، سوال خوبی که میتوانیم از خود بپرسیم این است که: «چه چیزی یک خانواده را خانواده میکند؟»
وقتی مردمی که در فرهنگ ما زندگی میکنند واژه «خانواده» را میشنوند، فرض را بر این میگیرند که همه اعضای یک خانواده از لحاظ بیولوژیکی به هم مرتبطاند. این تصور ضرورتاً مبتنی بر واقعیت نیست، چون مثلاً خانوادههای تکسرپرست یا خانوادههایی که فرزندی را به سرپرستی قبول کردهاند نیز وجود دارند که آنها را نیز به چشم یک خانواده مینگریم.
پس شاید خانواده با رابطه والدین و فرزند تعریف میشود؟ اما وقتی که ارتباط بیولوژیکی به حاشیه رانده شود، مفهوم «والدین» و «فرزند» نیز رنگ میبازد. در چنین شرایطی، کمکم میبینیم که رابطه والدین – فرزند تفاوت چندانی با رابطه منتور – منتی ندارد. والد/منتور متعهد میشود تا به فرزند/منتی کمک کند تا وی بتواند پایه و اساس زندگی خویش را شکل دهد.
آخرین تصوری که در فرهنگ غربی با واژه «خانواده» همراه است، این است که خانواده همیشگی است. طبق منابع فرهنگی، تصور بر این است که مامان و بابا یک یا دو بچه دارند، آنها را بزرگ میکنند، به آنها عشق میورزند، و از آنها حمایت میکنند تا روزی که فوت کنند، و همین چرخه با بچههای بچهها ادامه پیدا میکند.
تصور فوق فقط برای درصدی از خانوادهها صدق میکند، نه برای همه.
طلاق، ازدواج مجدد، و به سرپرستی گرفتن فرزند نمونههایی هستند که به عنوان خانواده تلقی گردیده و این قالب را بهسادگی در هم میشکنند.
خوب پس خانواده چیست؟
خانواده 1) به گروهی از افراد گفته میشود 2) با هر جمعیتی 3) که تا مدتی باهم هستند 4) بطوریکه همه اعضای این گروه هدف مشترکی را دنبال میکنند، خیرخواه هم هستند، و همدیگر را حمایت و راهنمایی میکنند.
ما دریچهای را به سوی قلمروهای تازهای گشودیم که ساختار خانوادگی سالمی را به ما مینمایاند.
وقتی تعریف خود از خانواده را اینگونه بسط میدهیم، درمییابیم که پس از طرد شدن از خانواده، یافتن خانوادهای دیگر نسبتاً آسان است، به شرط اینکه بخواهیم و فرصتها را غنیمت شماریم.
یکی از مکانهایی که میتوانید خانواده دوم خود را در آنجا پیدا کنید، گروههای اجتماعی LGBTQIA+ هستند. سراغ این گروهها را میتوانید از طریق جامعه ترنس یا از طریق مدرسهتان بگیرید. (میتوانید در گوگل نیز جستجو کنید و به دنبال مراجعی از این دست باشید.)
با در نظر داشتن این ساختار، بهزودی متوجه میشوید که شما تنها کسی نیستید که چند خانواده دارد. این شرایط را به چشم فرصتی ببینید که با بهرهجویی از آن بتوانید با یکدیگر ارتباط عمیقی برقرار کرده و ساختار خانواده را بیش از پیش تحکیم بخشید.
به هر حال، کوئیر بودن یعنی هوای یکدیگر را داشتن، با علم به این که گاهی هیچکس دیگری هوای ما را نخواهد داشت.
ما به رغم همه ناملایمات و مشقتها، از جنسیت خویش دفاع کردهایم.
ما به رغم همه ناملایمات و مشقتها، سکشوالیتی خود را پذیرفتهایم.
ما به رغم همه ناملایمات و مشقتها، میتوانیم خانواده خویش را خلق کنیم.
ما خودمان را رشد میدهیم، و هوای یکدیگر را نیز داریم.
داشتن خانوادهای متشکل از سایر افراد کوئیر برای این که دوستشان بداریم و دوستمان بدارند، مثل خوردن و آشامیدن برای ادامه حیات ما ضروری است. اگر کوئیر هستید و زندهاید، معنایش این است که بهنحوی به وجود خود افتخار میکنید و میتوانید مثل یک درخت بلوط، سرفراز و قوی، بایستید.
حال چطور است با خود بیاندیشید که وقتی در جنگلی مملوء از درختهای بلوط ایستادهاید چه قدرتی دارید؟
🔳»خانه» هر جایی میتواند باشد
جملهای معروف وجود دارد که میگوید: «خانه جاییست که دل خوش باشد».
از نظر من این جمله فوقالعاده است، چرا که به ما این اجازه را میدهد که هر کجا که دلمان خوش است، و مورد عشق و مراقبت قرار میگیریم، خانهای بنا کنیم. این جمله نمیگوید که چند نفر باید در این خانه سکنی گزینند، خانه باید چه شکلی باشد، یا چرا باید خانهای وجود داشته باشد.
اگر بدن خود را بهسان بوم نقاشی در نظر بگیریم که خود را با آن ابراز میکنیم، آنگاه میتوانیم خانه خود را نیز بهسال بوم نقاشی در نظر بگیریم که با آن عشقمان را نسبت به خود و آنهایی که شایستگیاش را دارند ابراز میکنیم.
ساختن خانهای مملوء از عشق برای بسیاری از افراد ترنس امری چالشبرانگیز است، چون ما اغلب احساسات منفی بسیاری را درونیسازی کردهایم.
اما همانطور که بالاتر نیز اشاره کردم، عشقورزی نسبت به خود به دور از شرم و خجالت به همان اندازه که چالشبرانگیز است، پاداشدهنده نیز است. حتماً نشانههایی از خوددوستی را در خانهتان بگذارید، تا در آینده راحتتر بتوانید مثبت بیاندیشید.
اشیاء هنری و خاطرهانگیز را از دیوارها و سقف خانهتان آویزان کنید. ملحفههایی را امتحان کنید که رنگ روشن و شادی داشته باشند، روی آینههایتان نقاشی بکشید، شمع روشن کنید یا عود بسوزانید، و به طور کلی هر کاری از این دست که دلتان میخواهد انجام دهید و فضای زندگی خود را به شیوه مورد علاقهتان درآورید، تا به بهترین نحو نشاندهنده خوددوستی و اشتیاق شما باشد.
گاهی اوقات ممکن است خانه شما محل زندگی شما نباشد، و محل زندگی شما جایی باشد که بیشتر وقت خود را در آنجا میگذرانید. در بیشتر دانشگاهها و دانشکدهها مراجعی برای افراد LGBTQIA+ وجود دارد که فضای نسبتاً بزرگی را به خود اختصاص دادهاند. حتی اگر دانشگاه نمیروید نیز، احتمالش زیاد است که به شما اجازه بدهند آنجا وقت بگذرانید.
و اگر دانشگاهی میروید که هیچ مرکزی مختص افراد LGBTQIA+ ندارد، میتوانید با همکاری دیگران یکی را طراحی و اجرا کنید. شما حق دارید درخواست مکان امنی را داشته باشید که به عنوان خانهای برای شما و خانواده جدیدتان باشد. برای یافتن این مکانها میتوانید در گوگل نیز جستجو کنید یا از جامعه کوئیر محل سکونت خود بپرسید تا شما را راهنمایی کنند.
مفاهیم «خانه» و «خانواده» حول شرایطی شکل گرفتهاند که فرهنگ ما آنها را صحیح و بیعیبونقص میپندارد.
خوشبختانه همانگونه که ما افراد ترنس و کوئیر، هنجارهای جنسیتی و جنسی را کنار میزنیم، این توانایی را نیز داریم که حد و مرزهایی را که جامعه برای «صحیح و بیعیبونقص» بودن تعیین کرده نیز کنار بزنیم.
ادامه زندگی برای ما افراد ترنس با وجود فاکتورهای اجتماعی چندگانهای که حق زیستن را از ما سلب میکنند اغلب دشوار است. طرد شدن از خانواده نیز به این چالشها به شدت دامن میزند.
یافتن خانوادههایی در خود جامعه ترنس برای ادامه حیات ما ضروری است.
اگر چالشهای زندگی به عنوان فردی ترنس و نادیده انگاشته شدن از جانب خانواده برایتان غیر قابل تحمل شده است، لطفا با خطوط ویژه پیشگیری از خودکشی تماس حاصل نمایید.
🔻مطلب مرتبط:
💠چگونه با پدر و مادر ترنسستیز خود کنار بیاییم ؟
https://helptranscenter.org/2017/09/03/231/
مترجم: سعید.ش
🌐منبع: هلپترنسسنتر – شبکه اطلاعرسانی ترنسجندر و ترنزیشن
https://helptranscenter.org
مرجع:
https://everydayfeminism.com
Copyright © 2020 سعید.ش https://helptranscenter.org هلپترنسسنتر – شبکه اطلاعرسانی ترنسجندر و ترنزیشن All Rights Reserved.