مصاحبه – قدردانی از حمایت های عاطفی و مالی مرکز مشاوره دانشگاه تهران تا معظلات زندگی جامعه ترنس ایران در سایه نبود قوانین حمایتی و انتقاد به عملکرد مراکز و ارگان های اصلی و اساسی کشور و ناچار تصمیم به ترک ایران و پناهندگی

مصاحبه – قدردانی از حمایت های عاطفی و مالی مرکز مشاوره دانشگاه تهران تا معظلات زندگی جامعه ترنس ایران در سایه نبود قوانین حمایتی و انتقاد به عملکرد مراکز و ارگان های اصلی و اساسی کشور و ناچار تصمیم به ترک ایران و پناهندگی

مصاحبه کننده: محمد بهامین آسمانی
⚠️هویت مصاحبه شونده محفوظ است و برای حفظ امنیت و حریم خصوصی مصاحبه شونده، بخش های بسیاری از مصاحبه حذف شده است.

⚫️محمد بهامین آسمانی: با توجه به اینکه دانشجو هستید، در پروسه گرفتن مجوز تغییرجنس قرار دارید، هورمون درمانی میکنید و ظاهر شما زنانه شده است، آیا در دانشگاه با حراست، ساتید و مسئولین دانشگاه به خاطر ظاهر و پوشش تان دچار مشکل، ممنوعیت تحصیل و هرگونه آزار و اذیت شده اید؟!

⚪️تا به امروز هیچگونه محدودیتی  از طرف دانشگاه برای من  اعمال نشده است. همان قوانینی که برای سایر دانشجوها هست که باید کارت ورود به همراه داشته باشند، برای من هم برقرار است و با نشان دادن کارت وارد دانشگاه می شوم.

مسئولین دانشگاه هم کمال همکاری را بامن در رابطه با به تمام رساندن درسم داشته اند و هیچ ممنوعیتی به خاطر ترنس سکشوال بودنم برای من وضع نکرده اند و مرکز مشاوره دانشگاه تهران کمال همکاری را با من برای ادامه تحصیلم داشته.

از اول دانشگاه که فهمیدم ترنس چیست و خودم را جزو همین جامعه ترنس دانستم همیشه ترس داشتم که اگر دانشگاه و یا حتی اساتید از ترنس بودن من اطلاع پیدا کنند، با مشکل ادامه تحصیل مواجه خواهم شد.

ولی در کمال تعجب بعد از پنج سال مخفی کردن مشکل خود، وقتی موضوع را با مرکز مشاوره دانشگاه مطرح کردم با نهایت مهربانی با من برخورد شد

و وقتی با این سوالشان که چرا اینهمه مدت به این مرکز مراجعه نکرده ای مواجه شدم، من در جوابشان گفتم ترسیدم مشکل برایم بوجود بیاد و یا اخراج شوم!

گفتند اصلن اینطور نیست مرکز مشاوره دانشگاه تهران در کنار شما هست و هرکمکی که در توانش باشد برایتان انجام میدهد.

دانشگاه تهران در پروسه گرفتن مجوز که من الان دارم طی میکنم حامی من بوده و من رو کمک کرده تا این مسیر رو طی کنم.

البته این رو هم بگم که دلیل نمیشه که حالا هرکسی این حرفای منو میشنوه فکربکنه یک ترنس میتونه هر پوششی که بخواد رو تنش بکنه و وارد دانشگاه بشه. پوششی که متعارف باشه رو من امتحان کردم و مشکلی در ورود به دانشگاه نداشته ام.

⚫️محمد بهامین آسمانی: نحوه آشنایی شما با مرکز مشاوره دانشگاه تهران چگونه بود و این مرکز چه کمک ها و حمایت هایی را در اختیار شما که ترنس مرد به زن هستید تا به امروز قرار دادند و این حمایت ها چه تاثیراتی از نظر بعد روانی، تحصیلی، زندگی شخصی و اجتماعی برای شما به ارمغان آورده است؟!

⚪️آشنایی من با مرکز مشاوره به خاطر حرف یکی از اساتید گروهمون بود، من اون ترمی که با این استاد درس داشتم، بدترین وضعیت درسی من بود (اگر اون ترم مشروط می شدم حکم اخراج من داده میشد.)

وقتی برای اینکه ببینم من درس مورد نظر را قبول میشم یا نه پیشش رفتم، یکهو زدم زیر گریه و گفتم که ترنسم و دیگه توان ادامه حتی زندگی رو هم ندارم

واقعا نمی دونستم واکنش استادمون چیه و میخواد چی بگه، ولی با ناراحتی که در صورتش مشخص بود گفت چرا از کسی کمک نمیگیری از خانوادت؟! گفتم نمیتونم بفهمن بدتر میشه.

استادم با یکمی فکر گفت برو مرکز مشاوره، شاید کمکت کنن! اینجور بود که من برای اولین بار به مرکز مشاوره دانشگاه تهران مراجعه کردم و تشکیل پرونده دادم.

روز اول یک خانومی برای تشکیل پرونده باهام حرف میزد و مشکلاتم رو میپرسید و دلیل مراجعم رو به اونجا می پرسید. که من گفتم درسم خراب شده زندگیم رو دارم از دست میدم، من ترنسم!

با دیدن وضع بد من، سریع به یک مددکار ارجاع داده شدم
همان اول هم پرسیده شد با مددکار مرد راحت تری یا زن. که البته جوابم مشخص بود و به یک مددکار زن معرفی شدم.

هنوزم یادم نمیره که تا در اتاق مددکارم باز شد، با یک لبخند گفت تو هم ترنسی، از هزارتا خوش آمد برام بهتر بود!

مددکاری که در طول این مسیر سخت و بدبختی های زیاد همراهم بوده و هست و با وجود بی مهری های خانوادم نسبت بهش هنوزم مثل یک دوست و رفیق کنارمه و اگر نبود نمیدونم چه اتفاقی میفتاد.

اون روز مدکارم باهام صحیت کرد و قرار شد، من برای گرفتن تاییدیه و طی کردن سایر مراحل مجوز تغییرجنس به یک دکتر روانپزشک مراجعه کنم و مراحل گرفتن تاییدیه را طی کنم

و  از طرف مرکز مشاوره دانشگاه تهران هزینه مراجعه به دکتر روانپزشک بمن داده شد. بدون کوچکترین تردید و یا کشش دادن موضوع پنجاه هزارتومان ویزیت دکتر مورد نظر بمن داده شد تا من به او مراجعه بکنم.

وضعیت روحی روانی من در آغاز مراجعه به مرکز مشاوره دانشگاه تهران خیلی بد بود، بدتر از آن چیزی که هرکسی تصوربکنه،

مددکارم با دیدن این وضع مرا به دکتر روانپزشک مرکز معرفی کرد تا تحت معالجه قرار بگیرم و وضعیتم کمی خوب بشه.

هزینه مراجعه به تمامی افراد داخل این مجموعه برای دانشجویان دانشگاه تهران،برای هر بار ویزیت شدن تنها هزارتومان می باشد(!) که من نیز به عنوان یک ترنس سکشوال برای دریات این خدمات منعی برایم وجود نداشت

و چون وضع مالی چندان مناسبی نداشتم تمامی هزینه های داروهایی که دکتر برایم تجویز می کرد از طرف مرکز مشاوره دانشگاه تهران پرداخت میشد.

بعدها که مرکز مشاوزه با خانواده من آشنا شدند و مددکارم با رفتار بد آن ها رو به رو شد و فهمیدند که خانواده من هیچ کمکی بمن در این راه و گرفتن مجوز تغییرجنس نخواهند کرد، کمک هزینه ای که پرداخت می شد به صد هزارتومن افزایش یافت،

کمک هزینه صد هزارتومن بلاعوضی که باعث می شد من بدون دغدغه برای ادامه راه قدم بردارم،

این رو هم بگم که پدر و مادرم حتی حاضر نیستند در این راه کوچکترین کمکی کنند و اگر کمک مرکز مشاوره دانشگاه تهران بمن نبود باعث میشد من هیچوقت نتوانم به دکتر مراجعه و کارهای خودم رو پیگیری کنم.

همانطوری که گفتم خدمات ارائه شده در این مرکز شامل همه دانشجویان دانشگاه تهران می شود با هزینه بسیار کم، که این خدمات برای افراد ترنس سکشوال هم ارائه می شود و یک ترنس از دریافت این خدمات منع نمی شود.

مشاوره تحصیلی و داشتن یک روان شناس و روان پزشک بنظرم برای یک ترنس دانشجو باارزش باشد.

امروز که تقریبا نزدیک به یک سال از مراجعه من به مرکز مشاوره دانشگاه تهران میگذره، اثراتش کاملا در زندگی من پدیدار شده،

خانواده من اگر حمایت های این مرکز وجود نداشت براحتی جلوی ادامه راه من رو میگرفتند.
چه با ندادن هزینه های مربوط به دکتر و چه با اذیت و آزار هاشون،
چه اینکه الان من یک حامی دارم و میدونن که اگر من رو اذیت کنن سریعا من به مددکارم اطلاع میدم و همین باعث میشه اذیت هاشون کم بشه.

اینکه من بدونم که تنها نیستم و دانشگاهم از من حمایت میکنه و برای ادامه تحصیل هم در برترین شرایط درسی اجازه میده که ادامه بدم و حتی درگرفتن مجوز تغییرجنس هم همراهیم میکننن، باعث شده دانشگاه رو بیشتر از یک محل درس خوندن بدونم و پناهنگاهی باشه برای افرادی مثل‌ من که فکرکنم جزو بی پناه ترین افراد این جامعه باشند و اگر نبود حمایت هاشون قطعا من مسیر زندگیم عوض می شد.

اگر دانشگاه با من همراهی نمیکرد و من رو طرد و از دانشگاه کنار گذاشته میشدم معلوم نبود چی می شد(!)

من حتی فکرشم نمیکردم که مورد پذیرش دانشگاه تهران باشم چه برسه به اینکه در بدترین شرایط اون ها رو حامی خودم بدونم.

امیدوارم کمک هایی که مرکز مشاوره دانشگاه تهران در حد بضاعت خود به دانشجویان ترنس خود ارئه میدهد و مانع ادامه تحصیل آن ها نمیشود الگویی باشد برای سایر دانشگاه ها و نهاد ها در ایران

که وقتی یک فردی خود را ترنس شناخت، حداقل مطمئن باشد که از محل ‌کار یا دانشگاه و هرجایی که در آن هست طرد نخواهد شد.

مطمئن باشد که آنجا علاوه بر یک دانشگاه یا محل کار پناهگاه اوست. قرار نیست یکدفعه معجزه بشه، قراره قدم های کوچیک سرآغاز حرکتی بزرگ باشه!

⚫️محمد بهامین آسمانی: چه تعداد ترنس مرد FTM و ترنس زن MTF می شناسید که دانشجوی دانشگاه تهران هستید و مشابه شما از خدمات مرکز مشاوره دانشگاه استفاده میکنند؟ آیا اطلاع دارید چه کمک هایی به انها تعلق گرفته است و آنها در چه پروسه ای از روند ترنزیشن هستند؟!

⚪️سه نفر از اون ها دوست خودمن هستن. بعد از مراجعه به مرکز مشاوره دانشگاه تهران ، من باهاشون آشنا شدم.

یکیشون که ترنس FTM هست، اطلاع دارم که بدتر از شرایط منو داشته و دانشگاه فراتر از حد انتظار کمکش کرده. (از نظر مشکلات خانوادگی )
این دوستم عمل تخلیه سینه و رحم رو انجام داده و مرکز هم تا جاییکه میدونم کمک هزینه این عمل ها رو با وام بهش پرداخت کرده.

یکی دیکه از ترنس های که میشناسم MTF هست و دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق،این دوستم تمامی مراحل قبل از عمل رو طی کرده (با کمک مرکز مشاوره) و مشابه من هم از خدمات مزکز استفاده کرده

و مزکز مشاوره دانشگاه تهران در راضی کردن خانودش نقش مهمی داشته. کمک هزینه هم بعد از گرفتن مجوز بابت هورمون درمانی بهش پرداخت شده و الان هم در حال تلاش برای پیدا کردن دکتری که میخواد پیشش عمل تغییرجنس کنه هست.

یکی دیکه از دوستانم بازم MTF هست و مجوز عمل تغییر جنس خودش رو گرفته.

ما چهار نفر این رو مطئنم که از نظر ادامه تحصیل اگر حمایت دانشگاه نبود صد درصد ادامه درس برامون مقدور نبود

و در باره خودم که مطمئنم الان شاید سینه قبرستون آروم و ساکت خوابیده بودم چه برسه به ادامه تحصیل!

شاید مشکلات ما ترنسا انقدر زیاد باشه که یک ترنس بگه این کمک هایی که مرکز مشاوره دانشگاه تهران ارائه میده چیزی نیست ولی همینکه حداکثر تلاش خودشو میکنه تا دانشجوی ترنس یه خاطر ترنس بودنش طرد نشه، بهترین کمک به یک ترنس هست.

من خوشحالم که در دانشگاهم این اطمینان رو دارم که مثل مردم بیرون باهام برخورد نمیشه و بهم زن نما و دوجنسه و ازین چیزا نمیگن و با مبحث ترنس ها آشنایی دارن و حمایتشون میکنن.

برای من همین کافیه جدای از کمک های دیگه ای که شده. دوست دارم اینو با صدای بلند بگم که من ترنس هستم و دانشجوی دانشگاهی که از ادامه تحصیلم جلوگیری نکرد(!)

⚫️محمد بهامین آسمانی: شرایط و قوانین جاری در ایران چه ناراحتی هایی از نظر روحی، جسمی و اجتماعی برایتان بوجود اورده اند؟!
➖در حال حاضر با چه دغدغه ها و مشکلاتی به عنوان ترنس زن دست به گریبانید و آیا هیچ کمک یا راهی برای حل یا کاستن این معظلات در زندگی تان وجود دارد؟!

⚪️من شخصا وقتی میخوام بگم ترنس ام تو اف هستم، بعدش یک بغضی گلومو میگیره.
بغیر از دانشگاه و محیط اون، بیرون کمتر از جهنم نیست،

بدون کمترین آرایشی، اذیت ها در جامعه برای من امروز که اینهمه وقت از هورمون درمانیم میگذره شدیدتر شده.

توی خیابون همش میگن این دختره یا پسره، دوجنسه هستش فکرکنم و بقیه حرفاشونم که قابل گفتن نیست!

من الان نیازمند اینم که توی پوشش باشم تا کمتر آزار ببینم ولی دکتر روانپزشکم (از روانپزشکان به نام در زمینه اعطای تاییده به ترنس ها) کمترین همکاری رو در این زمینه با من داشته و اصلن من رو دختر نمیدونه و میگه تو بعد از عمل دختری و فعلن پسری و حق اینکه بری پوشش رو نداری!

و حتی حاضر نشد یک برگه دراین باره بهم بده، کاملن تحت فشارم، چرا که از طرفی هورمون درمانی خودش فشار زیادی روی اعصاب آدم میاره و کاملن اعصاب رو بهم میزنه، حالا تغییراتی که بوجود میادش مثل بزرگ شدن سینه و زنانه شدن چهره و…، چون در پوشش زنانه نیستم من رو در جامعه کاملن بدون دفاع می کنه.

کمتر روزی هست که در راه رفت و برگشت به دانشگاه بهم نخندن یا حرفی نزنن، دیگه واهمه دارم تنهایی در خیابونی که هیچکس توش نیست راه برم.

هرچقدرم قوی باشی و بی تفاوت به حرف و واکنش مردم پیرامونت اثرش زو میذاره و کم کم منزویت میکنه.

بدترین چیزی که هست اینه که ترنس ها که من هم جزوشون هستم رو فردی میدونن که میشه باهاش رابطه جنسی داشت یعنی با دیدن من حرف ها و تیکه هاشون اغلب حرفای زننده جنسی هستش،

پیشنهاد دوستی (بخوانید رابطه جنسی!) داده میشه، حتی پیش آمده یک مسیر طولانی رو بیفتن دنبالم؛ که ببینن آیا تمایل دارم که باهاشون برم یانه،

تجربه من این رو نشون میده که زن در جامعه ایران یکی از نگاه های که بهش میشه این هست که باهاش میشه به لذت جنسی رسید و تمام و حالا من به عنوان یک ترنس مرد به زن به صورت شدیدتر این حسو دارم که جامعه و مردم پیرامونم فکر میکنن من چون این ظاهر رو دارم و کمی چهره متفاوت از اون ها رو دارا هستم و به اصطلاح عامیانه بچه خوشگل (!) هستم، خواستار سکسم و اگر در یک گوشه از پیاده روی یک خیابونی آروم قدم میزنم باید بهم نزدیک بشن و موجب اذیت و آزار من بشن.

نگاه هاشون، مسخره کردن هاشون و حرف ها و واکنش های زننده مردم در ایران (اون هم در پایتخت ایران) غیر قابل تحمل هست!!!

حس میکنم اگر پدر و مادرم من رو حمایت میکردن و حداکثر تلاش خودشون رو میکردن که من به اون چیزی که میخام برسم امروز وضعیتم خیلی بهتر از این می بود.

من حتی در محیط خونه هم اجازه هیچ کاری که مرتبط با ترنس یودنم باشه رو ندارم، کوچکترین آرایشی، حتی لاک زدن روی یک ناخن شدیدترین برخورد ها رو در پی داره.

توی خونه بهم میگن عروس جنده، برادرم میگه این هویت خودشو گم کرده دیوانست.

هروقت توی خونه میخوام از این حالت بد روحی بیرون بیام و بگم و بخندم، بهم میگن چرا اینجوری، موهاتو کوتاه کن، برو سربازی، آبروی،ما رو نبر؛

خواهرم بهم میگه تو نرمال نیستی خونه رو ترک کن!!!

خسته کنندست، تمام مشکلاتی که ترنس ها دارن یک طرف و عدم حمایت و گاهن مشکل ساز شدن خانواده طرف دیگر.

تصمیم برای رفتن از ایران به قدری جدی هست که دارم کارام رو انجام میدم تا برم،

دیگه نمیخوام در جامعه ای زندگی (بخوانید زنده بمانم) کنم که بویی از انسانیت نبرده اند و همنوع خود را به صرف متفاوت بودنش و کمترین آگاهی از درون و مشکلاتش مورد آزار قرار میدهند.

فرار تنها راهیه که پیش رو دارم،

چندماهی هست تحت نظر روانپزشک هستم و کوچکترین تغییری حتی با قرص در من بوجود نیومده.

میخوام همه چیزو پشت سرم بذارم و برم و راه حل کوتاه مدتمم این هست که تحمل کنم و خواسته های درونیم رو سرکوب کنم تا کمتر مورد آزار قرار بگیرم.

نمیدونم چقدر از نظر روانی تحمل میکنم ولی تمام تلاشمو میکنم تا ظرف چندماه آینده مقدمات خروجم از ایران فراهم بشه!

⚫️محمد بهامین آسمانی: به عنوان ترنس، مایل هستید شاهد وضع چه قوانینی برای ترنس ها در ایران باشید و چه تاثیری در ابعاد مختلف زندگی شما و جامعه ترنس خواهد گذاشت؟!
➖از ارگان های بهزیستی
وزرات بهداشت
ثبت احوال
آموزش و پرورش
صدا و سیما
نیروی انتظامی
دادگستری
و نظام وظیفه و… چه انتظاراتی دارید؟!

⚪️اولین و مهمترین قانونی که تمامی ترنس ها شدیدن بهش نیاز دارن، یکسان سازی روند اخذ مجوز در تمامی نقاط ایران هست.

باورنکردنیه که یک مسئله به این مهمی به سلیقه دکتر و قاضی و افرادی که با تزنس ها در ارتباط هستند واگذار شده و ممکنه در یک شهری یک قاضی تصمیم بگیره مجوز مدت دار و بدون حق پوشش صادر کنه و یا یک نفر رو بدون دلایل کافی رد بکنه!

نبود قانون واحد در این راه سخت که پر از عدم حمایت ها هست واقعا زجر آور و سخت شده.

اگر روند گرفتن مجوز در تمامی ایران یکسان باشه و همه قاضی ها و پزشکی قانونی ها و دکتر ها، موظف به اجرای اون باشن و زمان گرفتن تاییده مشخص باشه یک ترنس میتونه برای آینده ای که تا به اون روز نداشته برنامه ریزی کنه.

ثانون دیگه میتونه این باشه که یک ترنس چه قبل از گرفتن مجوز و چه بعدش مورد حمایت کامل باشه.

برام جای تعجبه که خیلیا میگن قبل از مجوز که ترنس، ترنس نیست که ازش حمایت کنیم، واقعا نمیدونم چی بگم،

منی که خانواذه حمایت نمیکنن و طردم میکنن و جامعه هم به عنوان یک کالای جنسی و یا یک موجود منحرف و دیوانه با من برخورد میکنه،چه طور باید مسیر قبل از گرفتن مجوز رو طی کنم!

هروقت توی خیابون راه میرم با خودم فکرمیکنم اگر یکی مزاحمم بشه و من قصد مراجعه به پلیس رو داشتع باشم، چه برخوردی با من میشه؟!

اگر یک ترنس مورد آزار و اذیت قرار گرفت با فرد خاطی برخورد شود؟ یا فرد ترنس مقصر شناخته میشود به خاطر غیر طبیعی بودنش! ومناسب نبودن پوشش با جسمش!

واقعا وضع قانون در این باره بنظرم در جامعه ایران ضروری بنظر میرسه که من مطمئن باشم در صورت اذیت و آزار مورد حمایت نهادهای قضایی و نظامی کشورم هستم و حقم ضایع نمیشه.

خلع دیگه ای که در جامعه ترنس حس میشه، نبود قانون حمایت از افراد ترنس در برابر خانواده هست،

خانواده ای یک یچه ترنس دارن بخودشون حق میدن هر برخورد شنیع و دور از انسایت رو از خودشون نشون بدن و با هر روشی موجب اذیت و آزار فرزند ترنس خودشون بشن،

واقعا اگر قانونی وجود داشت که از این فرد ترنس در برابر خانواده حمایت کافی رو بعمل می آورد زندگی یک ترنس در مسیر بهتری قرار میگرفت.

هر کدوم از این نهاد های که ذکر کرده اید، باید برای بهبود وضعیت ترنس ها اگرچه مشتاق کمک هم نباشند چه دیرو چه زود باید قدم به میدان آشفته  ترنس ها بگذارند.

به نظرم بهزیستی نهاد مناسبی برای حمایت از ما نیست حداقل برای عمل و گرفتن مجوز.

بهزیسی باید برای کمک به بچه های ترنسی که خوانواده طردشان میکنه برنامه درستی داشته باشه صحبت با خانواده و صد البته در آخر قانع نشدن خانواده و بعد از آن بی خانمان شدن بچه های ترنس هم ضعف بهزیستی محسوب میشه.

انتظاری که از وزارت بهداشت میره حمایت کامل از ترنس سکشوال ها هست در رابطه با عمل های سخت و سرنوشت سازشون،

وزارت بهداشت باید در این سال ها حداقل یک دکتر متخصص در این زمینه به جامعه ترنس معرفی میکرد!

ولی خب حالا که حتی یک دکتر خوب برای عمل جراحی ترنس ها در ایران وجود نداره، وزارت بهداشت باید خود جور این بی مسئولیتی خود را بکشد و نه کمک هزینه که هزینه کامل یک جراحی خوب را برای بچه های ترنس پرداخت کند.

وزیر محترم باید برای این وضع نابسمان عمل های ما و هورمون درمانی و تمامی مراحل درمانی ما، قدم برداره،

عمل های بی‌کیفیتی که دکترهای غیر مرتبط با ترنس ها روی ترنس ها بدون برعهده گرفتن مسئولیت انجام میدن باید رسیدگی بشه.

وزارت بهداشت تا کنون کدام دکتر متخصص عمل های ترنس سکشوال ها را پرورش داده است؟

واقعا آقای وزیر اصلن میداند ترنس چیست و چه دغدغه هایی دارد!

نبود متخصصین مربوط به ترنس سکشوال ها چه در حوزه عمل و چه هورمون درمانی و نبود داروهای با کیفیت برای هورمون درمانی و تحت پوشش نبودن عمل ها ی مربوطه، مشکلی هست که وزارت بهداشت باید (!) به آن رسیدگی کند.

صدا وسیما و کم لطفی هایش و بی توجهی به جامعه ترنس در این نهاد و برنامه هایش برای همه ترنس ها روشنه.

صداسیمایی که با صرف هزینه های کلان ،در همه زمینه ها حضوری فعال داره. هفت روز هفته انتخابات آمریکا رو تحت پوشش خبری قرار داد و از تمامی متخصصان در این زمینه کمک گرفت، خلاصه آمریکا برای شناخته شدن ترامپ به جامعه ایران به صداسیما مدیون هست.

حالا جای یک سوال اینجا مطرح میشود مگر ترنس سکشوال های ایران چه هیزم تری به صداسیما فروخته اند که کوچکترین قدمی در شناخته شدن این جامعه بر نمی دارد!؟

اگر قبول کنیم که صداسیما در راستای خط قرمزهای حکومت حاکم حرکت میکند، بازهم ایراد به صداسیما به قوت خود باقیست.

ما جزو خط قرمزهای هیچ نهادی در ایران محسوب نمیشویم. چرا که فتوای فردی را داریم که کوچکترین اظهار نظرش در همه ارکان نظام تاثیر داشته حالا چه شده جامعه ترنس با مشکلات فراوانش کوچکترین سهمی در برنامه های صدا سیما ندارد!؟

تا کنون کدام مستند و سریال و یا دورهمی با موضع ترنس در تلویزیون تولید و پخش شده است؟

چرا همچنان این نهاد پر زرق و برق که در هر زمینه ای برنامه می سازد برای جامعه ترنس کاری نمیکند؟

بگذرین از این کم لطفی (بی لطفی) هایی که در حق ما شده است. شاید اگر فقط صداسیما برای آگاهی سازی درباره ترنس ها قدمی برمیداشت و سالیان سال، برای شناخته شدن ما به جامعه تلاش میکرد، امروز در مترو یا خیابان و یا در پیاده رو متلک های جنسی و گستاخی نسبت به ترنس ها روا داشته نمیشد.

کمکی که نظام وظیفه میتواند به جامعه ترنس داشته باشه ،اعطای مجوزی هست که گذشته ترنس ها در اون درج نشده باشه!

معافیتی که بند اعصاب و روان توی، اون گنجونده بشه و یا چیزی مثل این، برای ترنس ها در آینده مشکل ساز خواهد بود.

روند گرفتن معافیت هم باید مشخص باشه و یک ترنس در این زمینه هم نباید تحقیر بشه.

آموزش پرورش و در کل نظام آموزشی در ایران باید آموزش ها لازم به دانش آموزها رو در برنامه هاش داشته باشه.

اینکه یک دانشجوی دکتری نمیدونه ترنس چیه، بنظرم ضعف سیستم آموزشی در تمای مقاطع تخصیلی رو نشون میده،

چرا نباید آموزش پرورش در خصوص ترنس و مشکلاتشون در کلاس درس برنامه ای داشته باشد.

سیستم آموزشی بدترین برخورد ها رو با ترنس ها در بعضی مواقعی که یک ترنس خودش رو بروز میده داره، از اخراج گرفته تا مانع شدن از ادامه تحصیل تا مشخص شدن وضعیت درمانی فرد.

از آموزش پرورش که خود نهادی هست برای تعلیم و تربیت افراد، بعید بنظر میرسد که برخوردی چنین غیر انسانی و مخرب داشته باشه.

وقتی گذر یک ترنس یه ثبت احوال میفته، که وقت تعویض مدارکش رسیده باشه. دراین مقطع زمانی، منی که به ثبت احوال مراجعه میکنم عمل کرده و در پوشش دلخواه و مطابق جنسیت خود هستم.
به همین دلیل نمیخاهم کسی از گذشته من با خبر شود. بدترین چیزی که آزار دهنده هستش، درج این جمله در شناسنامه فرد ترنس هست: اسم از فلان به فلان تغییر کرد!

گذشته ها برای ما خیلی بد است و نمیخاهیم حتی خودمان آن را یاد آوری کنیم حتی در خلوت های خودمان ،چه برسد که در شناسنامه این جمله ذکر شود، وعلاوه برای یادآوری دوران تطابق نداشتن جنسیت و جسم،در آینده کاری یک ترنس نیز میتواند نقش منفی داشته باشد.

ذکر هرچیزی از گذشته ترنس چه اسم و چه هرچیز دیگری در شناسنامه باید مورد تردید قرار گیرد چه اینکه مشکلات زیادی بهمراه خواهد داشت.

چه اینکه ترنس بودن جرم و جنایت نیست که لازم باشد همگان بدانند و جزو اصرار شخصی هر فردی هست!!!

مصاحبه کننده: محمد بهامین آسمانی
منبع: هلپ ترنس سنتر – شبکه اطلاع رسانی ترنسجندر و تغییرجنس
https://helptranscenter.org

Copyright © 2017 محمد بهامین آسمانی https://helptranscenter.org  هلپ ترنس سنتر – شبکه اطلاع رسانی ترنسجندر و تغییرجنس All Rights Reserved